Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 28 lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej zwrotu cła postanawia: odmówić skarżącej spółce przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. /-/ B. Koś
Postanowieniem z dnia 24 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę Spółki A z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych skargi w wyznaczonym terminie. Termin do uzupełnienia braków skargi upływał bowiem z dniem 12 października 2009 r., a skarżąca przedłożyła kserokopię odpisu z KRS uwierzytelnioną za zgodność z oryginałem w przesyłce nadanej za pośrednictwem firmy B w dniu 12 października 2009 r., która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 13 października 2009 r.
W dniu 30 listopada 2009 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym - k. 78) pełnomocnik skarżącej spółki, będący radcą prawnym złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Wraz z wnioskiem przedłożył uwierzytelnioną kopię odpisu z KRS. Jednocześnie wyjaśnił, że o uchybieniu terminowi dowiedział się w dniu 25 listopada 2009 r., tj. w dniu doręczenia postanowień Sądu o odrzuceniu skarg.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącej wskazał, że w dniu 12 października 2009r., to jest w terminie do uzupełnienia braków skargi, pełnomocnik Spółki uwierzytelnił kserokopię odpisu z KRS oraz podpisał pismo do Sądu w sprawie uzupełnienia braków skargi. Zgodnie z procedurą obowiązującą w kancelarii oraz poleceniem pełnomocnika Spółki wszystkie pisma adresowane do sądów powinny być wysyłane za pośrednictwem Poczty Polskiej. Jednakże w przypadku pism podpisanych przez pełnomocnika Spółki w dniu 12 października 2009 r. procedura ta nie została dochowana, ponieważ jeden z pracowników kancelarii, kierując się rozmiarami (ponad 200 stron) i wagą przesyłki, samodzielnie, bez wiedzy i zgody pełnomocnika, uznał, że właśnie z powodu wagi i rozmiarów przesyłki nie będzie mógł wysłać tej przesyłki listem poleconym za pośrednictwem Poczty Polskiej. W konsekwencji wysłał przesyłkę za pośrednictwem kuriera firmy B, zaś pełnomocnik nie został poinformowany o decyzji pracownika o zmianie sposobu wysłania przesyłki.
Zdaniem pełnomocnika skarżącej spółki powyższe okoliczności świadczą o braku winy pełnomocnika w uchybieniu terminowi do uzupełnienia braków formalnych skargi, ponieważ uznanie, że pełnomocnik Spółki ponosi winę za wysłanie przez osobę trzecią pisma kurierem firmy B zamiast za pośrednictwem Poczty Polskiej oznaczałoby, że o winie pełnomocnika przesądza odpowiedzialność na zasadzie ryzyka za działania osób trzecich. Tymczasem warunek braku zawinienia w uchybieniu terminowi powinno oceniać się w kategoriach zachowania przez pełnomocnika reguł starannego działania, które - zdaniem pełnomocnika, zostały przez niego w niniejszej sprawie zachowane, ponieważ podjął on działania mające na celu wykonanie wskazanego przez Sąd obowiązku uzupełnienia braków skargi w wyznaczonym terminie, a mianowicie: uwierzytelnił odpisy KRS i przekazał je do wysłania w terminie wyznaczonym przez Sąd, zgodnie z wydanym poleceniem i procedurą wysyłania korespondencji przyjętej w kancelarii miał prawo uznać, że odpisy KRS zostaną przesłane na adres Sądu za pośrednictwem Poczty Polskiej, a jednocześnie nie został poinformowany przez pracownika kancelarii o zmianie sposobu wysłania przesyłki i dowiedział się o tym fakcie dopiero po doręczeniu postanowień o odrzuceniu skargi. Natomiast sam fakt powierzenia osobie trzeciej wysyłki pisma nie przesądza zdaniem pełnomocnika o jego winie.