Dnia 30 stycznia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Sachajko Sędziowie WSA Szymon Widłak (spr.) WSA Izabela Paluszyńska Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2018 roku przy udziale sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w [...] na uchwałę Rady Miejskiej Gminy [...] z dnia [...] kwietnia 2016r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf dotyczących zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków postanawia odrzucić skargę
Pismem z [...] listopada 2017 r. Prokurator Prokuratury Okręgowej w [...], działając na podstawie art. 3 § 2 pkt 5, art. 8 § 1, art. 50 § 1 oraz art. 53 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wywiódł skargę na uchwałę Rady Gminy [...] z [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w sprawie zatwierdzenia taryf dotyczących zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności pkt IV zaskarżonej uchwały, zarzucając naruszenie art. 20 ust. 1 i art. 24 ust. 1 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków i art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, poprzez uznanie, że stanowią one podstawę do ustalenia obowiązku wnoszenia opłat za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, podczas gdy obowiązek ten został wprowadzony bez podstawy prawnej.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska Gminy [...] wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Uchwałą z [...] kwietnia 2016 r. nr [...] Rada Gminy [...], na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 446) oraz art. 20 ust. 1 i art. 24 ust. 1 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 139, dalej: "u.z.z.w."), zatwierdziła taryfę za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na obszarze gminy [...] na okres 1 roku, począwszy od [...] czerwca 2016 r. (§ 3 ust. 2 uchwały). Uchwała weszła w życie z dniem podjęcia i podlegała ogłoszeniu na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w Opatówku (§ 3 ust. 1 uchwały). Zaskarżona uchwała weszła zatem w życie z dniem [...] kwietnia 2016 r.
Zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP akty prawa miejscowego zaliczają się do źródeł prawa powszechnie obowiązującego na obszarze działania organów, które je ustanowiły. Definiując pojęcie prawa miejscowego, należy przez to rozumieć stanowione przez organy terenowe prawo obowiązujące na odpowiadającej władztwu tych organów części terytorium państwa. Podejmowana przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uchwała, aby mogła zostać uznana za akt prawa miejscowego musi spełniać następujące warunki: 1) musi być wydana na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego (art. 94 Konstytucji RP), 2) mieć charakter abstrakcyjny i generalny.
Abstrakcyjność aktu oznacza, że akt ma zastosowanie ilekroć spełni się zakres jego zastosowania. Innymi słowy przewidziany aktem model zachowania będzie wdrożony wobec adresata, który odpowiadać będzie przedmiotowi regulacji. Generalność aktu polega na tym, że wskazuje adresata nie przez dane umożliwiające jego identyfikację, lecz przez wymienienie cech rodzajowych (zastosowanie formuły "kiedy", "kto") - por. Komentarz do ustawy o samorządzie gminnym, K. B. i in., wyd. 3, rozdz. 4, str. 384-415.
Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniach z 18 maja 2016 r., sygn. akt II GSK 1150/16, a także z 24 maja 2017 r., sygn. akt III OSK 256/07 (dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl) wyraził pogląd, który tut. Sąd podziela, że podjęta na podstawie art. 24 ust. 1 i ust. 5 u.z.z.w. uchwała rady gminy o zatwierdzeniu taryfy nie spełnia warunków aktu prawa miejscowego. Przede wszystkim uchwała ta nie jest aktem stanowienia prawa, bowiem rada gminy nie ustanawia żadnych mających obowiązywać na właściwym dla swego działania obszarze norm zakazujących, nakazujących czy zezwalających. Taryfa - stosownie do art. 2 pkt 12 u.z.z.w. będąca zestawieniem ogłoszonych publicznie cen i stawek opłat za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków oraz warunki ich stosowania - nie jest określana przez gminę, lecz przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne na zasadach określonych w rozdziale 4 cytowanej ustawy (art. 20 ust. 1 u.z.z.w.). Poza wynikającym z art. 24 ust. 4 u.z.z.w. uprawnieniem organu wykonawczego gminy do sprawdzenia przedstawionej taryfy pod względem zgodności z przepisami ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków i ewentualnej weryfikacji kosztów pod względem celowości ich ponoszenia, żaden organ gminy nie ma możliwości określenia konkretnych cen i stawek opłat za zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków. Organ gminy działa wyłącznie na wniosek przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego o zatwierdzenie taryf, który to wniosek przedsiębiorstwo składa w terminie 70 dni przed planowanym dniem wejścia taryf w życie (art. 24 ust. 2 u.z.z.w.).