Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Trelka, , po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi C. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2011 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Pismem z 11 kwietnia 2011 r. C. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej "Spółka"), działając przez pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2011 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
Zarządzeniem z 10 maja 2011 r. Przewodnicząca Wydziału III tutejszego Sądu wezwała pełnomocnika Spółki do złożenia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, oryginału lub uwierzytelnionego odpisu dokumentu, z którego wynikałoby upoważnienie osoby, która udzieliła pełnomocnictwa, do reprezentacji Spółki w dacie jej udzielenia, pod rygorem odrzucenia skargi. Nadto, zarządzeniem z dnia 12 maja 2011 r., wezwano pełnomocnika Spółki do uiszczenia wpisu sądowego.
Przesyłkę zawierającą powyższe wezwania doręczono pełnomocnikowi Spółki 20 maja 2011 r. (karta 23 akt sądowych).
Jak wynika z danych Oddziału Finansowo-Budżetowego tutejszego Sądu, pełnomocnik Spółki uiścił wpis sądowy 20 maja 2011 r.
W dalszej kolejności pismem nadanym 27 czerwca 2011 r. pełnomocnik Spółki nadesłał wymagany odpis z Krajowego Rejestru Sądowego. Jednocześnie wystąpił o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Wyjaśnił, że w przesyłce otrzymanej z Sądu otrzymał trzy pisma, spośród których nie zauważył wezwania do usunięcia braków formalnych skargi. Przedmiotowe wezwanie dostrzegł dopiero podczas przeglądania dokumentacji związanej z niniejszą sprawą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie natomiast z art. 87 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosek taki złożyć należy w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia, uprawdopodabniając przy tym okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 powyższej ustawy procesowej). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4).
Stosownie do treści przywołanych powyżej przepisów, przywrócenie terminu może więc nastąpić jedynie wówczas, gdy spełnione zostały łącznie trzy przesłanki 1) wniosek o przywrócenie terminu został złożony w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi, 2) zainteresowany uprawdopodobnił, że uchybił terminowi bez swojej winy, 3) dopełniona została czynność, dla której określony był termin. Brak choćby jednej z tych przesłanek uniemożliwia przywrócenie terminu.
Zgodnie z powyższym, brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności prośby o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania należytej staranności przy prowadzeniu własnej sprawy i dokonywaniu czynności procesowych. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić wówczas, gdy strona we wniosku o przywrócenie terminu uprawdopodobni, że mimo całej staranności z przyczyn od niej niezależnych nie mogła dokonać czynności w terminie. Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lipca 2011 r. sygn. akt II OZ 560/11).
Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że pełnomocnik Spółki nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. Wręcz przeciwnie, wyeksponował własne zachowanie noszące cechy niedbalstwa, polegające na niedokładnym sprawdzeniu zawartości przesyłki skierowanej do niego przez tutejszy Sąd. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności, których przy dołożeniu należytej staranności w zakresie przestrzegania terminowości czynności procesowych nie można było przezwyciężyć.
Mając powyższe na uwadze, Sąd, na podstawie art. 86 w związku z art. 87 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji.