Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Lucyna Kaligowska po rozpoznaniu w dniu 17 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2010 r. i 2011 r. postanawia 1) zwolnić skarżącą od wpisu od skargi w kwocie 12.100 zł; 2) odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie
Skarżąca A.S. zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych. Powołała się na fakt dokonanych w toku postępowania egzekucyjnego i zabezpieczającego zajęć rachunków bankowych, wierzytelności, wynagrodzeń oraz innych składników majątkowych. Wskutek powyższych działań niemożliwe stało się wykonywanie przez Skarżącą działalności gospodarczej. Główni jej kontrahenci, tj. [...] i [...] wyłączyły bowiem Skarżącą z wyznaczania do tłumaczeń. Utraciła ona zatem stałe źródło zarobkowania. Skarżąca nie ma także możliwości pozyskania środków finansowych w postaci kredytu czy pożyczki. Posiadane rachunki bankowe wykazują ujemne saldo na poziomie kilku milionów. Skarżąca nie ponosi kosztów wynagrodzenia pełnomocnika, gdyż będzie ono należne wyłącznie w przypadku wygranej. Do majątku zaliczyła mieszkanie, udziały w spółkach, samochód osobowy, zaś do wydatków czynsz (850 zł), energię elektryczną (110 zł), telefon i Internet (140 zł), leki (100-200 zł). Wydatki te opłacają dzieci. Skarżąca przesłała m. in. wyciągi bankowe, deklaracje podatkowe, dokumentację medyczną.
W piśmie z 6 sierpnia 2018 r. Skarżąca wyjaśniła, że przebywa z przerwami na zwolnieniu lekarskim. Zdiagnozowano u niej [...] oraz inne [...]. W tym czasie Skarżąca utrzymywała się z zasiłku chorobowego, zaś obecnie z pomocy rodziny, przyjaciół i znajomych. Pomoc ta ma formę gotówkową, a jej wysokość odpowiada wysokości spłacanych zobowiązań, bieżących rachunków. Skarżąca przesłała szereg dokumentów źródłowych, w tym m.in. dotyczące istniejących zadłużeń i bieżących wydatków.
Mając powyższe na uwadze zważono, co następuje:
Na wstępie wskazać należy, że - jak sama zauważyła - Skarżącej przyznano już prawo pomocy w uprzednio toczącym się postępowaniu w sprawie III SA/Wa 3016/13. Na mocy postanowienia z 21 maja 2014 r. zwolniono ją mianowicie od kosztów sądowych. Uznano wówczas, że Skarżąca nie jest w stanie, bez uszczerbku koniecznego dla swojego utrzymania, ponieść wymaganych od niej kosztów sądowych.
Ocenę tę referendarz sądowy rozpoznający obecny jej wniosek w pełni podziela. Zgodnie bowiem z oświadczeniami Skarżącej popartymi licznymi dokumentami toczy się wobec niej postępowanie egzekucyjne wskutek czego Skarżąca utraciła możliwość wykonywania działalności gospodarczej. Istotnie wykazana w deklaracjach VAT za I półrocze 2018 r. sprzedaż wyniosła zaledwie 280 zł. Aktualnie Skarżąca nie posiada środków utrzymania. Posiadane rachunki bankowe wykazują ujemne saldo na poziomie kilku milionów. Zobowiązania typu raty kredytów, bieżące opłaty regulują dzieci Skarżącej. W utrzymaniu pomagają także przyjaciele i znajomi. Skarżąca leczy się z powodu [...] oraz innych [...]
Z powyższego wynika zatem, że sytuacja finansowa i zdrowotna Skarżącej nie pozwala jej na uiszczenie wpisu w wysokości 12.100 zł - jedynego wymaganego na tym etapie kosztu sądowego. W efekcie uznać należało, że zasadne jest zwolnienie jej z tego obowiązku.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) postanowiono jak w sentencji.