24/09/2018 r. Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Marcin Piłaszewicz na posiedzeniu niejawnym w dniu 24/09/2018 r po rozpoznaniu wniosku E. Sp. z o.o. o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi E. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...]/02/2017 Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r. p o s t a n a w i a 1. zwolnić Spółkę od wpisu od skargi kasacyjnej powyżej 10.000,- zł; 2. odmówić spółce przyznania prawa pomocy pozostałym zakresie
Skarżąca E. Sp. z o.o. złożyła, w odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w kwocie niespełna 50 tys. zł wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych pond 1000 zł. Wyjaśniła, że z uwagi na sytuację ekonomiczno-finansową, brak wolnych środków obrotowych, zabezpieczenie nieruchomości i ruchomości - nie jest w stanie partycypować w kosztach postępowania.
Referendarz sądowy wezwał Skarżącą, m.in., o przedłożenie dokumentacji dotyczącej działalności prowadzonej, szczegółowo wymienionej w wezwaniu, w szczególności dokumentacji finansowej i rachunkowej za okres prowadzenia działalności.
Skarżąca poinformowała o tym, że:
- w kasie dysponuje kwotą [...] zł;
- przychody na 1/7/2018 r. to kwota [...] zł;
-wydatki na 31.7.2018 r. to[...] zł;
-zobowiązania długoterminowe to [...] zł; krótkoterminowe - [...] zł.
Załączyła sprawozdanie finansowe, zestawienie faktur, umowy i faktury obsługi prawnej, wyciągi z rachunków bankowych i in..
Spór w sprawie dotyczy rzetelności deklarowania podstaw opodatkowania oraz obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług. Wymagany wpis od skargi kasacyjnej wynosi 50 tys zł, wymagany wpis od skargi (już uiszczony) wynosił 100 tys zł.
Należy wskazać Skarżącej, że ustawodawca, w odniesieniu do oceny wniosków składanych przez osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, wprowadził większe rygory, koncentrując się wyłącznie na przesłankach ekonomicznych, a ponadto uzależnił przyznanie prawa pomocy, mimo zaistnienia przesłanek ustawowych, od uznania sądów (por. postanowienie NSA z dnia 22/7/2014 r., I FZ 226/14, publ. LEX nr 1492476). Strona występująca na drogę postępowania sądowego winna mieć świadomość obowiązku ponoszenia kosztów tego postępowania i wnosząc o zwolnienie z tego obowiązku, uprawdopodobnić w sposób wiarygodny i rzetelny, że zachodzą przesłanki do uwzględnienia wniosku. Jedynym kryterium oceny wniosku o przyznanie prawa pomocy jest bowiem kryterium finansowe (por. postanowienie NSA z dnia 16.01.2014 r., sygn. akt II GZ 792/13, publ. LEX nr 1452809), w szczególności stopień realizacji obowiązku zabezpieczenia środków na poczet kosztów postępowania.
W orzecznictwie przyjmuje się, że strona, która prowadzi działalność gospodarczą ma obowiązek zarezerwować środki finansowe na pokrycie kosztów sądowych związanych z ewentualnie prowadzonymi postępowaniami sądowymi, gdyż prowadzenie takich postępowań mieści się w ryzyku takiego profilu działalności gospodarczej (tak Europejski Trybunał Praw Człowieka, np. w wyroku z 19/1/ 2010 r nr 1783/04 Felix Blau sp. z o.o. p. Polsce, dostępny w bazie HUDOC). Każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą ma obowiązek zarezerwować środki finansowe na pokrycie kosztów sądowych związanych z ewentualnie prowadzonymi postępowaniami sądowymi, gdyż prowadzenie takich postępowań mieści się w ryzyku działalności gospodarczej (por. wyrok NSA z dnia 1/4/2008 r., I OZ 208/08, LEX nr 477191, postanowienie NSA z 13/3/2012 r., II FZ 195/12).