Wniosek w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. z tytułu przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach dochodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec, , po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. z tytułu przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach dochodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi

Uzasadnienie strona 1/2

M. M. dalej jako Skarżący wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. z tytułu przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach dochodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Wraz ze skargą pełnomocnik Skarżącego złożył wniosek o przywrócenie terminu do jej złożenia. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż w związku z dużą ilością spraw sporządzenie powyższej skargi pełnomocnik odłożył na ostatnie dni terminu do jej wniesienia. Pracę nad petitum skargi zakończył 25 czerwca oraz spisał część historyczną uzasadnienia. W dniu 26 czerwca 2013 r. pełnomocnik Skarżącego w godzinach wczesno porannych doznał dreszczy i gwałtownie wzrosła mu gorączka. Niezwłocznie zamówił domową wizytę lekarza, który po przyjeździe stwierdził ostre wirusowe zapalenie zatok nosowych w okolicy pnia mózgu, będące konsekwencją nieleczonego przewlekłego ich zapalenia. Pomimo zażywania leków przeciwgorączkowych, osłabienie i nawracająca wysoka gorączka ustąpiły dopiero po trzech dniach, w sobotę 29 czerwca. Do tego czasu niemal wyłącznie leżał w łóżku, w krótkich chwilach świadomości pił wodę, nie będąc w stanie podjąć innych czynności. Pełnomocnik zaznaczył, iż zawiadomienie klienta o chorobie było niemożliwe przed upływem terminu. W ocenie pełnomocnika nawet gdyby to się udało, Skarżący nie miał komu udzielić kolejnego pełnomocnictwa, gdyż nikt nie byłby w stanie zapoznać się z rozbudowaną historią sprawy i sporządzić tego samego dnia rzetelnej skargi. Nie mógł także udzielić pełnomocnictwa substytucyjnego, gdyż udzielone mu pełnomocnictwo to wykluczało, ponadto substytut samodzielnie nie mógłby dokończyć skargi w ciągu jednego dnia, a stan pełnomocnika Skarżącego wykluczał udzielenie mu merytorycznej pomocy. Zdaniem pełnomocnika nie było także możliwe poproszenie o pomoc osoby trzeciej w celu wysłania nawet niedokończonej skargi, gdyż nikogo takiego pełnomocnik nie miał. Zaznaczył, iż mieszka w W. sam, a jego rodzina zamieszkuje w C. Ponadto wyjaśnił, iż dwa nazwiska widniejące w nazwie kancelarii wynikają z chęci oddania szacunku jego matce.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 85 i art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270) - dalej: "p.p.s.a.", czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl tego artykułu pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.

W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Strona 1/2