Dnia 8 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: , Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Śledzik, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2013r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi
Skarżący - A. B. pismem z dnia 9 września 2013r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2013r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. Jak wynika z akt sprawy ww. decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. została doręczona Skarżącemu w trybie zastępczym w dniu 12 lipca 2013r.
Skarżący wraz z ww. skargą wniósł również wniosek z dnia 9 września 2013r. o przywrócenie terminu do złożenia skargi. W osnowie ww. wniosku wskazał, że w dniu 3 września 2013r. zgłosił się do Izby Skarbowej w W., gdzie zapoznano go z materiałem dowodowym w sprawie i sporządzono na tą okoliczność protokół. W dniu 3 września wydano mu także kserokopię przedmiotowej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2013r. i poinformowano o upływie terminu do wniesienia skargi.
Skarżący podniósł, że w okresie od dnia [...] kwietnia 2013r. do dnia [...] lipca 2013r. przebywał na leczeniu szpitalnym w [...] w P. z uwagi na [...] i [...]. Skarżący mieszka w W. sam, a przed pójściem do szpitala zawiadomił właściwy Urząd Pocztowy z prośbą o informowanie o tym fakcie nadawców wszystkich przesyłek. Zdaniem Skarżącego nie mógł on więc odebrać przedmiotowej decyzji, ani jej zaskarżyć, a wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi jest w pełni uzasadniony. Do ww. wniosku Skarżący dołączył Kartę informacyjną z [...] oraz pismo z dnia 29 kwietnia 2013r. do Urzędu Pocztowego nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 1 i § 2 P.p.s.a.).
Sąd wskazuje, że brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 P.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona zatem uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (postanowienie Sądu Najwyższego z 22 lipca 1999r., I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757).
Rozpoznając wniosek Skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na przedmiotową decyzję, w pierwszej kolejności należy odnotować, że wniosek ten został wniesiony w terminie siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminowi. Z uwagi na pobyt w szpitalu i nieodebranie korespondencji zawierającej przedmiotową decyzję Skarżący nie posiadał bowiem wiedzy o wydaniu w stosunku do niego decyzji i wiedzę taką powziął dopiero w dniu 3 września 2013r., gdy wydano mu kserokopię przedmiotowej decyzji. Natomiast wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 9 września 2013r. (data stempla pocztowego na kopercie zawierającej ww. wniosek), tj. przed upływem terminu, o którym mowa w art. 87 P.p.s.a. Skarżący dokonał również uchybionej czynności, wnosząc skargę na przedmiotową decyzję.
Sąd zauważa ponadto, że Skarżący w dniu 29 kwietnia 2013r. złożył do Urzędu Pocztowego nr [...] pismo, zwracając się o niedostarczanie na wskazane adresy korespondencji w związku z niezaplanowanym i długotrwałym pobytem w szpitalu i o informowanie o tym fakcie nadawców wszystkich przesyłek. Pomimo tego Urząd Skarbowy próbował w tym okresie doręczyć przedmiotową decyzję Skarżącemu.
Rekapitulując powyżej wskazane okoliczności Sąd stwierdza, że zaistniała sytuacja daje możliwość dokonania merytorycznej oceny wniosku w świetle istnienia przesłanki braku winy w uchybieniu terminu.
W ocenie Sądu Skarżący uprawdopodobnił, że bez swojej winy uchybił terminowi do wniesienia skargi. Z Karty informacyjnej [...] dołączonej do ww. wniosku o przywrócenie terminu wynika bowiem, iż Skarżący w okresie od dnia [...] kwietnia 2013r. do dnia [...] lipca 2013r. przebywał na leczeniu szpitalnym w związku z [...] i [...]. Skarżący nie miał przy tym możliwości posłużenia się osobą trzecią z uwagi na samotne zamieszkiwanie w W.. W związku z tym Skarżący nie miał możliwości osobistego odebrania przedmiotowej decyzji i nie posiadał wiedzy o jej wydaniu (decyzję uznano za doręczona w trybie zastępczym), a zatem nie ulega wątpliwości, że nie mógł w przewidzianym przepisami prawa terminie złożyć skargi na ww. decyzję.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.