Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Referendarz sądowy Lucyna Kaligowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie

Uzasadnienie

Skarżąca T. C. zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych, wskazując że pobiera emeryturę wynoszącą 1.214,70 zł, zaś jej mąż utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 748,40 zł. Dochód pochłaniają wydatki na utrzymanie domu oraz wyżywienie. Skarżąca wyjaśniła, że pieniądze otrzymane tytułem odszkodowania za służebność przesyłu wydatkowane zostały na ocieplenie domu, remont ogrodzenia, zapłatę podatku dochodowego za 2012 r. Oszczędności Skarżąca ma zamiar przeznaczyć na wymianę azbestowego pokrycia dachu. Do majątku zaliczyła dom, nieruchomość rolną, las, budynek gospodarczy.

Mając powyższe na uwadze zważono, co następuje:

Skarżąca ubiega się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie. Dla pozytywnego w tej kwestii rozstrzygnięcia konieczne jest spełnienie przesłanki, o jakiej mowa w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej jako: "p.p.s.a.". Zgodnie z tym przepisem Sąd przyznaje prawo pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, że ciężar dowodu w zakresie przesłanki warunkującej przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie. To strona zatem ma przekonać Sąd, że znajduje się w sytuacji, która uniemożliwia jej poniesienie kosztów postępowania. W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że udzielenie stronie prawa pomocy powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe (por. postanowienia NSA z: 5 sierpnia 2013 r., II FZ 616/13; 23 stycznia 2013 r. I FZ 2/13 oraz II FZ 1017/12; 10 stycznia 2013 r. II FZ 1005/12). Dotyczy to przede wszystkim osób o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych (osoby bezrobotne, samotne, bez źródeł stałego dochodu i bez majątku), które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z tym postępowaniem.

Zdaniem referendarza sądowego Skarżącej do takich osób nie można zaliczyć.

Jedynym wymaganym na tym etapie postępowania kosztem sądowym jest wpis od skargi w kwocie 200 zł (podkreślenie własne). Z akt sprawy nie wynika, by zapłata tej kwoty przekraczała możliwości finansowe Skarżącej. Z informacji udzielonych przez jej męża w sprawie III SA/Wa 2580/13 wynika, że dysponuje on oszczędnościami w wysokości 7.000 zł. Co prawda Skarżąca oświadczyła, że oszczędności te ma zamiar przeznaczyć na wymianę azbestowego pokrycia dachu, jednak fakt ten nie może wpłynąć na przyznanie jej prawa pomocy. Kwestia dysponowania posiadanym majątkiem, w tym oszczędnościami jest indywidualną sprawą Skarżącej i jej męża i nie może skutkować przeniesieniem na Skarb Państwa ciężaru ponoszenia kosztów powstałych z tytułu prowadzonego przezeń postępowania sądowego. W konsekwencji referendarz sądowy nie znalazł żadnego uzasadnienia dla przyjęcia jakoby budżet państwa miał w całości kredytować Skarżącą, skoro może ona we własnym zakresie - z posiadanych środków - uiścić występujące na tym etapie koszty sądowe tj. wpis od skargi ograniczając planowane wydatki na remont dachu.

Tym samym bez konieczności uzupełnienia materiału dowodowego w niniejszej sprawie, na podstawie art. 243 § 1 p.p.s.a., art. 245 § 1 i § 3 p.p.s.a., art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. oraz art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1