Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi na uchwałę Rady [...] W. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ustalenia stawki takiej opłaty oraz ustalenia stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Kurasz, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 grudnia 2013 r. wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R.U. na uchwałę Rady [...] W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] zmieniającą uchwalę w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ustalenia stawki takiej opłaty oraz ustalenia stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi

Uzasadnienie strona 1/2

Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynika, że pismem z dnia 8 października 2013 r., nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 9 października 2013 r., Skarżący wniósł skargę na uchwałę Rady [...] W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] zmieniającą uchwałę w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ustalenia stawki takiej opłaty oraz ustalenia stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności na powyższą uchwałę.

Skarżący wraz ze skargą złożył wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że nie ponosi winy za uchybienie terminu, gdyż pierwsza jego skarga na powyższą uchwałę, tj. skarga z dnia 12 lipca 2013r., postanowieniem z dnia 11 września 2013r., sygn. akt IV SA/Wa 2081/13 została odrzucona przez WSA w Warszawie, z rażącym naruszeniem prawa. Wyjaśnił, że o odrzuceniu skargi dowiedział się w dniu 2 października 2013r., i w tym też dniu "dowiedział się też o konieczności ponownego wniesienia skargi". Wyjaśnił, że o braku jego winy świadczy również to, iż dochował należytej staranności we wniesieniu skargi z dnia 12 lipca 2013r. i w żaden sposób nie mógł przewidzieć, że zostanie ona odrzucona. Jednocześnie Skarżący podniósł szereg zarzutów wskazujących, jego zdaniem, na wadliwość podjętego przez Sąd rozstrzygnięcie odrzucającego jego skargę z dnia 12 lipca 2013r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a.", sąd na wniosek strony postanowi przywrócenie terminu, jeżeli bez swojej winy nie dokonała ona w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Stosownie do art. 87 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana - w przypadku zaś wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się je za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi - w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowane jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu. W tym miejscu należy zważyć, iż brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od osoby dbającej należycie o swoje interesy. Od strony postępowania można bowiem oczekiwać i wymagać szczególnej staranności w zakresie prowadzenia swych spraw. Dopuszczenie się przez stronę choćby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do przyjęcia jej zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy jego przywrócenia. O braku winy w uchybieniu terminu można natomiast mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. akt I SAB/Wa 78/05, Lex nr 192260). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Strona 1/2