Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: , Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu w sprawie ze skargi G. O. na decyzję Z U S z dnia [...] lipca 2006 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia [...] kwietnia 2007 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika
W związku z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia [...] listopada 2007 r. uchylającym wydane w niniejszej sprawie postanowienie w zakresie odrzucenia sprzeciwu i przekazującym sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie celem rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu Sąd wezwał Skarżącą G. O. do usunięcia braków formalnych tego wniosku poprzez uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. W odpowiedzi Skarżąca przesłała pismo z dnia [...] grudnia 2007 r. (data wpływu do Sądu 17 grudnia 2007 r.), w którym do okoliczności tych zaliczyła podeszły wiek, brak - ze względów finansowych - pomocy prawnej, przewlekłą chorobę, drogie leki, stały kontakt z zakładem opieki zdrowotnej, stałą opiekę i kontrolę lekarską. Skarżąca zapewniła jednocześnie, iż dalsze wyjaśnienia w tej sprawie dośle.
W dniu [...] stycznia 2007 r. wpłynęło do Sądu - za pośrednictwem telefaksu - pismo Skarżącej z dnia [...] grudnia 2007 r. (mylnie skierowane do WSA w K.), w którym ponowiła ona wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku Sądu z dnia [...] grudnia 2006 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a.") sąd na wniosek strony postanowi przywrócenie terminu, jeżeli bez swojej winy nie dokonała ona w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Stosownie do art. 87 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w tym uchybieniu. Z przepisu tego wynika ponadto, że równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przywrócenie terminu uzależnione jest zatem od łącznego spełnienia wymienionych wyżej przesłanek. Jest ono możliwe w szczególności w sytuacji, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony.
Jak się podkreśla w literaturze (por. np. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2004, s. 328-329) oraz w orzecznictwie sądowym (por. np. wyroki NSA: z dnia 14 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 794/99; Lex nr 40381; z dnia 2 lutego 2000 r., sygn. akt SA/Sz 2125/98; Lex nr 39797; z dnia 19 września 2000 r., sygn. akt I SA 1072/00; Lex nr 55307) o braku winy można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku było niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, tj. że strona nie mogła tej przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, a przy tym powstała ona w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu zalicza się np. przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar. Kryterium braku winy wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu nie jest więc możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa w tym zakresie. Przy czym przy ocenie winy w uchybieniu terminu należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Powyższe poglądy, aczkolwiek wyrażone na tle przepisów regulujących postępowanie administracyjne, wobec analogicznego unormowania przesłanek przywrócenia terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym, zachowują tu swoją aktualność.