Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Sędziowie: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Sędzia WSA Małgorzata Malinowska - Grakowicz Protokolant: Aneta Szmyt po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 6 maja 2015 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych postanawia: zawiesić postępowanie.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej we W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania strony skarżącej - "A" Sp. z o.o. - od decyzji Dyrektora Izby Celnej we W. nr [...] z dnia [...] września 2014 r. odmawiającej przedłużenia ważności zezwolenia nr [...] z dnia [...] marca 2006 r., wydanego przez Dyrektora Izby Skarbowej we W. na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...] - utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] września 2014 r., opisaną wyżej.
Na to rozstrzygnięcie strona skarżąca wywiodła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
W skardze zarzucono organowi, że wydał kwestionowaną decyzję z naruszeniem przepisów prawa materialnego - art. 1 pkt 3 w związku z art. 1 pkt 4 w związku z art. 1 pkt 11, art. 1 ust. 5 oraz art. 8 ust. 1 dyrektywy nr 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informatycznego (Dz. U.UE L.98.204.37 ze zm.) oraz w związku z art. 129 ust. 1 i art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych poprzez błędne zastosowanie art. 129 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, nieobowiązującego w związku z brakiem notyfikacji tych przepisów technicznych wobec treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11, C-217/11 ("A" i inni).
W nawiązaniu do tak sformułowanego zarzutu wniesiono o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz o zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów postępowania wedle norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie, podkreślając brak technicznego charakteru powołanych przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.), czego konsekwencją było brak konieczności wdrożenia procedury notyfikacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. akt II GSK 686/13, Naczelny Sąd Administracyjny przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne o treści: czy art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; dalej: ustawy o grach hazardowych) są zgodne z: a) art. 2 i 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; b) z art. 20 i 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Sprawa zainicjowana tym pytaniem została zarejestrowana w Trybunale Konstytucyjnym pod sygnaturą P 4/14.