Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Borońska po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym, w sprawie ze skargi "A" Sp. z.o.o w L. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, postanawia: umorzyć postępowanie wywołane wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2017 r. nakładającą na stronę skarżącą karę pieniężną w kwocie 10.000 zł w związku z naruszeniem przepisów ustawy o transporcie drogowym o których mowa w art. 92a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2016 r. poz. 1907 ze zm.).
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu strona skarżąca zawarła wniosek w trybie art. 61 § 3 p.p.s.a. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) zwanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
W tym miejscu godzi się jednak podnieść, że w świetle art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z o transporcie drogowym karę pieniężną, o której mowa w art. 92a ust. 1, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy ze względu na miejsce wykonywanej kontroli organ, którego pracownicy lub funkcjonariusze stwierdzili naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego, z zastrzeżeniem ust. 4-6. Decyzja ostateczna, o której mowa w ust. 1, staje się wykonalna po upływie 30 dni od jej doręczenia, jeżeli strona nie wniosła skargi na decyzję do właściwego sądu administracyjnego. W przypadku wniesienia skargi decyzja staje się wykonalna z chwilą:
1) odrzucenia skargi,
2) cofnięcia skargi, lub
3) wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia o oddaleniu skargi.
Powyższe oznacza, że w okolicznościach tej sprawy wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nastąpiło z mocy prawa w związku z wniesieniem przez stronę skarżącą skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W konsekwencji zaś uznania, że strona skarżąca korzysta z ustawowego prawa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jej wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji należało uznać za bezprzedmiotowy.
Wobec powyższego, na podstawia art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.