Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale III sprawy ze skargi G C na postanowienie K M P we W z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wydania negatywnej opinii w sprawie wydania licencji pracownika ochrony wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia skargi postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Postanowieniem z dnia [...] nr [...] K M P po rozpatrzeniu zażalenia skarżącego na postanowienie K K P W K z dnia [...] o sygn. akt [...] w sprawie negatywnej opinii o osobie G C (zwanego dalej skarżącym), utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Nadto pouczył skarżącego, iż jako stronie postępowania służy mu prawo do wniesienia skargi na wydane postanowienie, za swoim pośrednictwem, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, w terminie 30 dni od doręczenia postanowienia. Niniejsze postanowienie zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu [...] na adres [...] przy ul. [...] we W, w którym skarżący przebywał.
W dniu [...] (data stempla pocztowego) skarżący nadał w Urzędzie Pocztowym [...] dwa pisma skierowane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zawierające: skargę na wskazane w osnowie orzeczenia postanowienie oraz wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu skarżący wskazał, że "wnosząc o przywrócenie terminu chce wyjaśnić, że od dnia [...] przebywa w [...] we W. Od czasu pobytu w areszcie (...) - jak wskazał skarżący - nie ma nikogo komu mógłby zaufać i kogo mógłby poprosić o załatwienie spraw, dlatego też "skupił się na zarzucie przebywania w [...] we W".
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie do art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
Przepisy art. 86 i art. 87 p.p.s.a. przewidują jednak możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy i gdy uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminu oraz gdy wniosek o przywrócenie terminu zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i wraz z tym wnioskiem zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.
Podstawowym kryterium przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu są okoliczności uprawdopodabniające brak winy w uchybieniu terminu. Zarówno w nauce prawa, jak i orzecznictwie sądowym przyjęte jest, iż wskazane kryterium jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej oraz, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (por. postanowienie NSA z dnia 24 marca 2004 r., sygn. akt FZ 13/04, niepubl.). O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia (por. postanowienie NSA z dnia 18 sierpnia 2000 r., sygn. akt III SA 1716/99, LEX nr 45409). Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminowi zalicza się z reguły: przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (...) (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", Wydaw. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 333). Jako brak winy nie może zostać zakwalifikowana nieuwaga bądź zaniedbanie leżące po stronie skarżącej.