Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia z opłat sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. w przedmiocie odmowy umorzenia należności celnych
Sentencja

Wiesław Jakubiec - referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia z opłat sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności celnych postanawia: przyznać prawo pomocy w części dotyczącej zwolnienia z opłat sądowych.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 3 marca 2008 r. referendarz sądowy przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie zwolnienia z wpisu sądowego od skargi.

Wraz z wnioskiem z dnia 6 listopada 2008 r. o sporządzenie uzasadnienia wyroku pełnomocnik skarżącej złożył podpisany przez nią wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia z opłat sądowych. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że wnioskodawczyni samotnie mieszka w N., utrzymuje się z zasiłku socjalnego w wysokości 601 -, a sam wydatek na czynsz za mieszkanie + media to kwota 300 -. Nadto oświadczyła, iż w przypadku "przegrania procesu", z uwagi na posiadany bardzo niewielki dochód, zmuszona będzie spłacać wynagrodzenie pełnomocnika w ratach, rozłożonych na długi termin płatności.

Prawo pomocy w zakresie częściowym może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym - zwanej dalej u.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)).

Mając na uwadze obecny etap postępowania i uwzględniając sytuację materialną skarżącej uznać należy, iż zachodzą przesłanki uzasadniające przyznanie jej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika bowiem, że poniesienie przez nią opłat sądowych mogłoby pozbawić ją środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 u.p.s.a, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1