Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Jerzy Strzebińczyk, , , po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym, w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...]., nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zmian danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym samochodu ciężarowego, wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku postanawia: I. odmówić przywrócenia terminu; II. zwrócić stronie skarżącej opłatę w wysokości 100 (sto) złotych. 1
Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2007 r. (III SA/Wr 250/07), Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Z. S. na opisaną w osnowie niniejszego postanowienia decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L.. Skarżący uczestniczył w rozprawie poprzedzającej bezpośrednio wydanie wyroku. Po ogłoszeniu orzeczenia został przez Przewodniczącego składu orzekającego pouczony o sposobie i terminie zaskarżenia wyroku, w tym o konieczności złożenia - w terminie 7 dni - wniosku o uzasadnienie, podlegającego opłacie kancelaryjnej w wysokości 100 zł., jako warunku skutecznego wywiedzenia skargi kasacyjnej.
W dniu 12 grudnia 2007 r. skarżący uiścił na rachunek bankowy Sądu kwotę 100 zł., zaznaczając w tytule przelewu, że jest to opłata za "sentencję z uzasadnienia wyroku z dnia 11 grudnia 2007 r."
Wobec braku wniosku o uzasadnienie wyroku, w dniu 18 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził prawomocność orzeczenia i zwrócił skarżącemu uiszczoną opłatę kancelaryjną w wysokości 100 zł.
Pismem z dnia 13 lutego 2008 r., uzupełnionym następnie w dniu 5 marca 2008 r., skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie, wskazując w jego uzasadnieniu, że źle zrozumiał wypowiedź pracownika Sądu w rozmowie telefonicznej i dokonał tylko wpłaty należnej kwoty w wysokości 100 zł., błędnie sądząc, że jest to jedyny warunek do uzyskania sentencji wyroku wraz z uzasadnieniem. Jednocześnie skarżący złożył wniosek o uzasadnienie orzeczenia z dnia 11 grudnia 2008 r., opłacając go ponownie kwotą 100 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie jest zasadny. Według art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwanej dalej, w skrócie, "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jednocześnie ustawa wymaga, aby uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, strona dokonała składając wniosek. Ocenie Sądu podlega zatem, czy strona postępowania dołożyła wszelkiej możliwej staranności, jakiej należało od niej oczekiwać. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się np. powódź, pożar, przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się osobą trzecią przy dokonywaniu Konkretnej czynności (por. B. Adamiak, J. Borkowski, "Kodeks postępowania administracyjnego", Komentarz, wyd. 2, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 1998, s. 345).
Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku, gdy w sposób przekonujący uprawdopodobniony zostanie brak winy strony, a przy tym zainteresowany wykaże, że niezależna przeszkoda trwała przez cały czas, aż do złożenia wniosku o przywrócenie terminu.
O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy nawet przy dochowaniu należytej staranności nie można było usunąć przeszkody do dokonania czynności. Inaczej mówiąc, gdy wykazane zostanie, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, czyli wówczas, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. E. Iserzon, J. Starościak "Kodeks postępowania administracyjnego", Komentarz, wyd. IV, Warszawa 1980, s. 136). W literaturze dominuje pogląd, że przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
Ocena okoliczności uchybienia terminowi oraz uprawdopodobnienia braku winy w tym uchybieniu, dokonana w rozpoznawanej sprawie, nie uzasadnia przyjęcia, że niedotrzymanie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nastąpiło bez winy strony.
Przede wszystkim godzi się podkreślić, że skarżący stawił się osobiście na rozprawę, był również obecny przy ogłoszeniu wyroku. W związku z faktem, że występował przed Sądem bez profesjonalnego pełnomocnika, został też przez Przewodniczącego składu orzekającego szczegółowo pouczony o sposobie i terminie zaskarżenia wyroku, w tym o konieczności złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Jak wynika z treści pism skarżącego z dnia 13 lutego 2008 r. i 5 marca 2008 r., dzień po ogłoszeniu wyroku, Z. S. przeprowadził również rozmowę telefoniczną z pracownikiem sądowym, w celu dodatkowego upewnienia się co do trybu uzyskania uzasadnienia wyroku (jak podnosi w piśmie skarżący, "błędnie zrozumiał wypowiedź pracownika Sądu").
Zdaniem Sądu, błędne zrozumienie (dwukrotnego!) pouczenia o konieczności złożenia wniosku o uzasadnienie, nie może być kwalifikowane jako niezawinione działanie strony.
Ponieważ wnioskodawca nie wykazał, iż bez swojej winy uchybił terminowi do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku, zatem, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.