Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Magdalena Jankowska - Szostak po rozpoznaniu w dniu 21 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zobowiązania do opuszczenia terytorium Rzeczpospolitej Polskiej wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...] r. J. B., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na opisaną w osnowie postanowienia decyzję Wojewody D.
W skardze wniesiono o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Na uzasadnienie żądania skarżący podniósł, że na terytorium Polski, do którego opuszczenia został zobowiązany, posiada miejsce zamieszkania i źródło stałych dochodów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie jako p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, będących przedmiotem zaskarżenia, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja ta ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna korzysta z domniemania zgodności z prawem i podlega wykonaniu.
Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym m.in. w postanowieniu NSA z dnia 20 grudnia 2004 r. (sygn. akt GZ 138/2004), podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a. powołanej ustawy jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego surogat pieniężny nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu.
W nawiązaniu do wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji należy podnieść, iż został on sformułowany w sposób nader lakoniczny, a jego uzasadnienie ograniczyło się w zasadzie do jednego zdania, stwierdzającego, że skarżący znajduje się w trudnej sytuacji życiowej. Nie odniesiono się natomiast w żaden sposób do ustawowych przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonych aktów.
W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się tymczasem, iż do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest nawet wystarczający wywód strony. Uzasadnienie takie powinno się bowiem odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Jego twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi. Natomiast brak wyczerpującego uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. post. NSA z 30 listopada 2004 r. GZ 120/04, post. NSA z dnia 18 maja 2004 r. FZ 65/04).
W związku z powyższym, Sąd odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Jest to tym bardziej uzasadnione, że z protokołu przesłuchania wnioskodawcy z dnia [...] r. znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy wynika, że skarżący deklarował dobrowolne wykonanie ewentualnej decyzji o wydaleniu.
Niemniej jednak godzi się w tym miejscu podkreślić, iż zgodnie z art. 61 § 4 p.p.s.a. postanowienie w przedmiocie wstrzymania aktu, sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie, w razie zmiany okoliczności. Wobec tego, w przypadku wykazania przez skarżącego, iż w rozpoznawanej sprawie zachodzą przesłanki uzasadniające wstrzymanie zaskarżonej decyzji, Sąd ponownie rozważy przedmiotową kwestię.
Z tych względów - na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.