W rozważanej sprawie przyjąć należy, że siedmiodniowy termin do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu został zachowany. Zasadniczą kwestią było zatem ustalenie czy została spełniona podstawowa przesłanka przywrócenia terminu, jaką jest uprawdopodobnienie przez stronę skarżącą braku winy, polegającej najogólniej mówiąc, na przejawianiu należytej staranności w dbałości o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Podnieść należy, że przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
Z uwagi na fakt, że doradca podatkowy, który podpisał skargę, nie mógł być pełnomocnikiem strony skarżącej w niniejszej sprawie, wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego i uzupełnienia braków formalnych skargi zostało wysłane na adres siedziby Spółki. Wskazać przy tym trzeba, że nieobecność prezesa Spółki we W. w okresie od dnia [...] do [...] r. nie stanowiła przeszkody uniemożliwiającej wykonanie wezwania Sądu. Wezwanie to zostało odebrane przez osobę uprawnioną do odbioru korespondencji w siedzibie Spółki, a rzeczą prezesa Spółki było odpowiednie zorganizowanie pracy w czasie jego nieobecności. Podkreślić także trzeba, że radca prawny, który złożył w imieniu Spółki niniejszy wniosek o przywrócenie terminu, został umocowany do działania w imieniu strony skarżącej już w dniu [...] r., a zatem nie było przeszkód, by - mimo nieobecności prezesa - podpisał on skargę i uzupełnił pozostałe braki.
Powyższe prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie strona skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu do uiszczenia opłaty i podpisania skargi. W konsekwencji, na podstawie powołanych na wstępie przepisów, orzeczono jak w sentencji.