Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Bogumiła Kalinowska po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. S. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego postanawia: umorzyć postępowanie.
Pismem z dnia [...] skarżąca wniosła skargę na wskazane w osnowie orzeczenia postanowienie Wojewody [...]. Następnie pismem z [...] skarżąca oświadczyła, że cofa wniesioną skargę, z uwagi na fakt, że wyrokiem Sądu Okręgowego we W. sporny w sprawie lokal został przyznany jej i jej córce.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli skarżący skutecznie cofnął skargę. Skuteczność czynności procesowej cofnięcia skargi jest - zgodnie z dyspozycją art. 60 zdanie 3 p.p.s.a.- uzależniona od wyniku badania sprawy przez Sąd w przedmiocie niedopuszczalności cofnięcia skargi. Natomiast niedopuszczalność wniosku o cofnięcie skargi stwierdzana jest w przypadku ustalenia, że przedmiotowy wniosek strony skarżącej zmierza do obejścia prawa lub spowodowałby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W świetle materiału zebranego w sprawie czynność procesowa strony skarżącej - z tego punktu widzenia - nie budzi żadnych wątpliwości ani zastrzeżeń. W związku z tym uznać należało, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne. W konsekwencji, na podstawie powołanego na wstępie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a postępowanie wszczęte wniesieniem skargi, podlegało umorzeniu.
Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.