Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Maciej Guziński po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. Nr [...] w sprawie nałożenia kary pieniężnej wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Postanowieniem z dnia [...] r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. odrzucił skargę A.P. na opisaną w sentencji postanowienia decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że skarga wpłynęła do Sądu z uchybieniem trzydziestodniowego terminu do jej wniesienia.
Postanowienie to doręczone zostało pełnomocnikowi skarżącego w dniu [...] r.
Wnioskiem z dnia [...] r., złożonym do Sądu za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego, skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że przekroczenie trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi nastąpiło w wyniku błędu komunikacji skarżącego z pełnomocnikiem. Skarżący wskazał, że według oświadczenia pełnomocnika, pracownik zatrudniony w jego kancelarii, za datę doręczenia decyzji przyjął dzień, w którym otrzymał oryginał skargi. W ocenie skarżącego świadczy to o braku winy zarówno po stronie pełnomocnika jak i samego skarżącego.
Organ administracji publicznej wniósł o oddalenie wniosku o przywrócenie terminu, podnosząc, że strona w żaden sposób nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie jest zasadny. Według art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. zwanej dalej, w skrócie "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jednocześnie ustawa wymaga, aby uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, strona dokonała składając wniosek. Ocenie Sądu podlega zatem, czy strona postępowania dołożyła wszelkiej możliwej staranności, jakiej należało od niej oczekiwać. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się np. powódź, pożar, przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się osobą trzecią przy dokonywaniu konkretnej czynności (por. B. Adamiak, J. Borkowski, "Kodeks postępowania administracyjnego", Komentarz, wyd. 2, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 1998, s. 345).
Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy w sposób przekonujący uprawdopodobniony zostanie brak winy, a przy tym wykazane zostanie, iż niezależna przeszkoda trwała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Na wstępie wskazać należy, że Sąd przyjął, w oparciu o twierdzenia strony skarżącej zawarte we wniosku o przywrócenie terminu, że zachowany został siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Wniosek został bowiem złożony w ciągu siedmiu dni od dowiedzenia się przez stronę o stanie sprawy oraz wyniku jej rozstrzygnięcia.
Rozpoznając zatem merytorycznie wniosek, należy stwierdzić, że w świetle cytowanych, ustawowych wymogów skuteczności wniosku o przywrócenie terminu, kluczowe znaczenie ma w rozpoznawanym przypadku fakt, że strona działała w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika - adwokata. Należy bowiem podkreślić, że istotą pełnomocnictwa jest to, że pełnomocnik działa "w imieniu i na rzecz reprezentowanego". Dlatego też, również ryzyko zawinionego działania lub zaniechania pełnomocnika obciąża bezpośrednio osobę reprezentowaną.