Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata B. F. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi W. K. na bezczynność Rady Miejskiej w B. w przedmiocie podjęcia uchwały zobowiązującej Burmistrza Miasta do przywrócenia pomnika do właściwego stanu postanawia przyznać wnioskodawcy od Skarbu Państwa wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji.
Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w G. pełnomocnikiem skarżącego w rozpatrywanej sprawie wyznaczyła adwokata B. F., o czym Sąd został poinformowany pismem datowanym na dzień 8 stycznia 2016 r.
W dniu 26 stycznia 2016 r. wyznaczony pełnomocnik zapoznał się z aktami sprawy. Z kolei na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 r. wyznaczony pełnomocnik poparł skargę oraz złożył do protokołu wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wskazując, iż koszty te nie zostały zapłacone ani w całości ani w części.
W tym stanie uznano, co następuje.
W świetle art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do adwokatów powyższe zasady od dnia 1 stycznia 2016 r. określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1801).
Należy mieć jednakże na uwadze, że zgodnie z § 22 tego rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Zatem do niniejszej sprawy, wszczętej i niezakończonej przed dniem wejścia w życie rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r., to jest przed dniem 1 stycznia 2016 r., należy stosować przepisy dotychczasowe, tj. rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.)
W świetle § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) tego rozporządzenia stawka minimalna za pomoc prawną w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji w sprawie dotyczącej bezczynności w podjęciu uchwały przez organ jednostki samorządu terytorialnego wynosi 240 zł.
Zgodnie zaś z § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Uwzględniwszy wysokość ww. stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia oraz obowiązek doliczenia stawki podatku od towarów i usług (wynoszącej 23 %) uznać należało, że pełnomocnikowi skarżącego należy się wynagrodzenie w kwocie finalnej wynoszącej 295,20 zł.
W związku z powyższym referendarz sądowy działając na podstawie art. 250 § 1 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz cytowanych powyżej przepisów orzekł jak w sentencji postanowienia.