Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Miasta w sprawie dotyczącej zasiłku celowego postanawia przyznać wnioskodawczyni prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.
Wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Miasta w sprawie dotyczącej zasiłku celowego.
Wnioskiem z dnia 29 maja 2015 r. złożonym na urzędowym formularzu PPF skarżąca zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Na podstawie zawartego w formularzu PPF oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów ustalono, że wnioskodawczyni będąca osobą bezrobotną prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe a jedynym źródłem jej dochodów są świadczenia wypłacane przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w B.
Zgodnie ze złożonym pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczeniem (vide: rubryka nr 13 formularza PPF) wnioskodawczyni nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
W tym stanie uznano, co następuje:
W świetle art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Niniejsza sprawa dotyczy przewlekłości postępowania prowadzonego w sprawie o przyznanie zasiłku celowego i należy do kategorii spraw wymienionych w powołanym przepisie. Powyższe oznacza, że wnioskodawczyni jest w niniejszej sprawie ustawowo zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych (wpisów, opłat kancelaryjnych), a zatem nie ma obowiązku ich uiszczania.
W konsekwencji wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych należy uznać za bezprzedmiotowy.
Rozpoznania wymaga zaś żądanie wnioskodawczyni ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
W świetle art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym (to jest m. in. poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu) następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny.
Z uwagi na wyżej wskazaną regulację normatywną to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy. Z oczywistych względów rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy wyłącznie od tego, co zostanie przez stronę wykazane.
Dając wiarę oświadczeniom wnioskodawczyni oraz biorąc pod uwagę fakt korzystania ze świadczeń z pomocy społecznej uznano, że wnioskodawczyni nie mając obecnie realnych możliwości poniesienia kosztów związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika z wyboru spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym.
Wnioskodawczyni wykazała bowiem dostatecznie, że nie dysponuje żadnymi oszczędnościami ani też majątkiem, którego ewentualne zbycie lub obciążenie prawem na rzecz osoby trzeciej mogłoby przynieść dochód pozwalający na pokrycie powyższych kosztów.
W związku z powyższym, referendarz sądowy działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowieni przyznając wnioskodawczyni prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.