Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 września 2017 r. wniosku Z. B. o przywrócenie terminu w sprawie ze skargi Z. B. na bezczynność Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Okręgowego w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku skarżącego postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 4 lipca 2017 r. sygn. akt III SAB/Kr 10/17 odrzucił skargę Z. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, w sprawie na bezczynność Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Okręgowego w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku skarżącego.
Pismem z dnia 7 sierpnia 2017 r. (data stempla pocztowego 8.08.2017 r.) skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.
Skarżący wskazał, że wnosi o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia z powodu pobytu w szpitalu i przysługującym w związku z tym 90 dniom zwolnienia lekarskiego.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., póz. 1369; powoływanej dalej jako "p.p.s.a.") sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.), przy czym równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, biorąc pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem, przy uwzględnieniu wymogów przewidzianych w art. 87 § 1 p.p.s.a., przywrócenie terminu może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku oraz gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy (por.: postanowienie NSA z dnia 16 września 2011 r., sygn. akt II OZ 882/11;
Sygn. akt III SAB/Kr 10/17 postanowienie NSA z dnia 26 października 2009 r., sygn. akt l OZ 996/09; postanowienie NSA z dnia 23 października 2009 r., sygn. akt l OZ 989/09; postanowienie NSA z dnia 23 lipca 2007 r., sygn. akt l OZ 738/09).
Zaznaczyć przy tym należy, że art. 86 § 1 p.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne w konkretnej sprawie, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy.
W rozpoznawanej sprawie za przyczynę usprawiedliwiającą przekroczenie terminu do wniesienia zażalenia uznany miał być pobyt w szpitalu i zwolnienie lekarskie skarżącego.
W ocenie Sądu nie można przyjąć, iż skarżący uprawdopodobnił, iż nie był zdolny do wniesienia zażalenia. Termin do wniesienia zażalenia upłynął w dniu 21 lipca 2017 r., a skarżący w szpitalu przebywał od dnia 24 lipca 2017 r. do dnia 27 lipca 2017 r. Z powyższego jednoznacznie wynika, że skarżący w szpitalu przebywał jedynie 3 dni, a pobyt ten miał miejsce po upływie terminu do wniesienia zażalenia.
Na marginesie Sąd podkreśla, że brak jest też dokumentu potwierdzającego ewentualne zwolnienie lekarskie.
Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego okoliczność choroby i zły stan zdrowia nie przesądzają jeszcze o braku winy w uchybieniu terminowi. Powołanie się na te okoliczności nie jest równoznaczne z uprawdopodobnieniem, że powyższe uchybienie nastąpiło bez winy strony, np. choroba nie pozwoliła na osobiste prowadzenie sprawy czy wyręczenie się inną osobą (por. postanowienia NSA: z dnia 17 lipca 2014 r., sygn.. akt II OZ 701/14, Lex nr 1493036, z dnia 23 września 2014 r. sygn. akt II GZ 540/14, Lex nr 1530548).
Mając na względzie powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie uwzględnił niniejszego wniosku o przywrócenie terminu.