Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki Protokolant specjalista Monika Wójcik po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2018 r. na rozprawie ze skargi W. P. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie odwołania od decyzji administracyjnej o zwolnieniu ze służby zawartej w propozycji pracy postanawia skargę odrzucić.
Skarżący W. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w sprawie odwołania od decyzji administracyjnej o zwolnieniu ze służby zawartej w propozycji pracy.
Skarżący podniósł, iż Dyrektor Izby Administracji Skarbowej twierdzi, że powyższa propozycja pracy nie decyzją administracyjną i odmawia zarówno przekazania odwołania do właściwego organu wyższej instancji (Szefa Krajowej Administracji Skarbowej - dalej w skrócie: Szefa KAS) w trybie 133 k.p.a., jak również odmawia rozpoznania tego odwołania, mimo iż powinien to uczynić, jeżeli uznaje, że Szef KAS nie jest organem drugiej instancji właściwym do rozpoznania odwołania na podstawie art. 127 § 2 k.p.a.
Skarżący wniósł o uznanie, iż wskazana propozycja pracy jest w swej istocie decyzją administracyjną o zwolnieniu go ze służby i wniósł o stwierdzenie bezczynności Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w sprawie postępowania z odwołaniem od powyższej decyzji administracyjnej, i wniósł o nakazanie przez Sąd organowi podjęcia stosownych działań prawnych (procesowych), polegających na przekazaniu odwołania do Krajowej Administracji Skarbowej, jeśli Sąd uzna Szefa KAS za organ właściwy do rozpoznania odwołania lub ewentualnie o to, aby Sąd zobligował Dyrektora Izby Administracji Skarbowej do rozpoznania odwołania skarżącego.
Skarżący podniósł, że pismem z dnia 23 lutego 2017 roku otrzymał tzw. "informację", że w KAS od 1 marca 2017 roku będzie pełnić służbę w Izbie Administracji Skarbowej w K, Urzędzie Skarbowym w N.
W dniu 25 maja 2017 roku skarżący otrzymał propozycję pracy, będącą w istocie decyzją o zwolnieniu go ze służby, albowiem każda decyzja w stosunku do tej propozycji skutkowała w efekcie zwolnieniem skarżącego i utratą statusu funkcjonariusza.
Od powyższej decyzji skarżący odwołał się pismem z dnia 31 maja 2017 roku. Po złożeniu odwołania skarżący otrzymał od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej pismo stwierdzające, że nie przysługuje mu odwołanie od propozycji pracy i w związku z tym nie będzie ono rozpoznawane merytorycznie przez żaden organ Krajowej Administracji Skarbowej.
W związku z powyższym skarżący złożył zażalenie do Szefa KAS na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej pismem z dnia 27 lipca 2017 roku, na które otrzymał od Szefa KAS odpowiedź, z której wynika, że nie przysługuje skarżącemu odwołanie i działanie DIAS jest prawidłowe i zgodne z prawem.
Zdaniem skarżącego istnieje sytuacja prawna, w której Dyrektor Izby Administracji Skarbowej trwa w bezczynności prawnej w stosunku do odwołania od decyzji administracyjnej o zwolnieniu skarżącego ze służby, gdyż DIAS nie chce przekazać odwołania do Szefa KAS w trybie art. 133 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wniósł o odrzucenie skargi. Organ podniósł, że stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 935), przepisy art. 52 i art. 53 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą oraz przepisy ustaw zmienianych w art. 2, art. 6, art. 7 i art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do aktów i czynności organów administracji publicznej dokonanych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, przy czym przepisy ww. ustawy zmieniającej weszły w życie z dniem 1 czerwca 2017 r.