Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. W. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 czerwca 2014 r. sygn. akt. III SAB/Kr 2/14 w sprawie ze skargi R. H. na przewlekłość postępowania Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie radcy prawnemu P. W. wykonującemu zawód w Kancelarii Radcy Prawnego na os. B w K, kwotę 270 zł (słownie: dwieście siedemdziesiąt złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 czerwca 2014 r. sygn. akt. III SAB/Kr 2/14, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla strony radca prawny (k. 61), wyznaczony przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w osobie mecenasa P. W. (k. 72) sporządził skargę kasacyjną i złożył ją w tutejszym sądzie razem z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W treści tej skargi sformułował zaś m.in. wniosek o zasądzenie od Skarbu Państwa na swoją rzecz kosztów zastępstwa prawnego z urzędu w toku postępowania kasacyjnego obejmujących ": koszty sporządzenia, wniesienia i popierania w imieniu skarżącego skargi kasacyjnej oraz koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu kasacyjnym osoby skarżącego przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu według norm przepisanych w wysokości 150% stawki minimalnej podwyższonej o stawkę podatku VAT w wysokości prawem przewidzianej, a także niezbędne udokumentowane wydatki poniesione przez radcę prawnego związane z jego stawiennictwem na rozprawie kasacyjnej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz powrotem z rozprawy kasacyjnej do Krakowa obejmujące koszty przejazdu pociągami przez radcę prawnego na trasie Kraków - Warszawa - Kraków". Jednocześnie oświadczył, iż "wynagrodzenie radcy prawnego oraz wydatki poniesione na prowadzenie przedmiotowej sprawy nie zostały ani w całości, ani też w części zapłacone radcy prawnemu przez skarżącego, organ administracji publicznej lub też z jakiegokolwiek innego źródła."
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 3 marca 2015 r. sygn. akt I OSK 395/15 oddalił na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną strony bez orzekania o wynagrodzeniu dla wyznaczonego radcy prawnego za pomoc prawną udzieloną z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. 02/163/1349 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (§1 rozp.)
Zgodnie z §16 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach rozstrzyganego przypadku oświadczenie takie zostało złożone przez radcę prawnego. W związku z tym zachodzą warunki aby przyznać mu wynagrodzenie.
W myśl §2 ust. 2 powołanego rozporządzenia podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4. Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi wysokość stawek minimalnych konkretyzuje umieszczony w rozdziale 4 rozporządzenia przepis §14 różnicując w zależności od charakteru sprawy, instancji i przejawionej przez radcę prawnego aktywności wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia.