Wniosek w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. J. w sprawie ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego postanawia: przywrócić skarżącemu K. J. termin do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 31 stycznia 2018 roku.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie skarżącego na zarządzenie z dnia 27 października 2017r.

Odpis powyższego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 6 lutego 2018 roku.

W dniu 20 lutego 2018 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na ww. postanowienie. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że w dniu 7 lutego 2018 r. korzystał z konsultacji na SOR szpitala im. [...] w K., gdzie stwierdzono u niego ostre [...]. W dniu 9 lutego 2018 r. skarżący został przyjęty na oddział kardiologii tegoż szpitala i tego samego dnia poddany zabiegowi [...]. Na oddziale przebywał do dnia 16 lutego 2018 r. w związku z nieustabilizowanymi zaburzeniami rytmu serca, które nie ustąpiły. Wyznaczono skarżącemu dalsze konsultacje ambulatoryjne, kwalifikację dla ablacji i wszczepienia kardiowertera.

Powyższe okoliczności skarżący udokumentował dokumentacją medyczną.

Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; powoływanej dalej jako "p.p.s.a.") sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.), przy czym równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, biorąc pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem, przy uwzględnieniu wymogów przewidzianych w art. 87 § 1 p.p.s.a., przywrócenie terminu może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku oraz gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy (por.: postanowienie NSA z dnia 16 września 2011 r., sygn. akt II OZ 882/11; postanowienie NSA z dnia 26 października 2009 r., sygn. akt I OZ 996/09; postanowienie NSA z dnia 23 października 2009 r., sygn. akt I OZ 989/09; postanowienie NSA z dnia 23 lipca 2007 r., sygn. akt I OZ 738/09).

Zaznaczyć przy tym należy, że art. 86 § 1 p.p.s.a. nie określa według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne w konkretnej sprawie, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy.

W ocenie Sądu wymogi formalne wniosku o przywrócenie terminu zostały w przedmiotowej sprawie zachowane. Sąd stwierdza, że wniosek został złożony w terminie, albowiem przyczyna uchybienia terminu ustała 16 lutego 2018 r. (tego dnia skarżący wyszedł ze szpitala), a skarżący wniósł wniosek o przywrócenie terminu w dniu 20 lutego 2018 r.

Ponadto zdaniem Sądu skarżący uprawdopodobnił, że uchybienie terminowi do wniesienia zażalenia nastąpiło bez jego winy. Przedłożona przez skarżącego dokumentacja medyczna - karta informacyjna z pobytu w izbie przyjęć oraz karta informacyjna z leczenia szpitalnego - jednoznacznie wskazuje, że skarżący z uwagi na stan zdrowia bez swej winy uchybił terminowi do wniesienia zażalenia. W tym stanie rzeczy na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1