Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 29 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. B. na bezczynność Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w przedmiocie sprostowania aktu zgonu postanawia skargę odrzucić.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie datowanej na dzień 03.08.2007 r. S. B. podniósł, że Urząd Stanu Cywilnego nie rozstrzygnął rozbieżności pomiędzy aktem zgonu nr [...], stwierdzającym ostatni adres zamieszkania jego syna Z. B. w K. przy ul. S. a postanowieniem Sądu Rejonowego [...] z dnia [...] oraz oświadczeniem trzech osób, które stwierdziły, że Z. B. ostatnio stale zamieszkiwał w K. przy ul. B. Powołał się przy tym na uprzednie wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 25.04.2007 r.
W odpowiedzi na skargę organ podniósł, że jest ona bezzasadna, wyjaśniając, że w dniu [...] Zastępca Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego decyzją nr [...] odmówił sprostowania aktu zgonu nr [...] sporządzonego na nazwisko B. Z. S. Decyzja ta jest w świetle prawa ostateczna wobec wyczerpania przez skarżącego w stosunku do decyzji drogi odwoławczej. Również postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem Wojewody nr [...] z dnia [...] ( w kwestii uchybienia przez skarżącego terminu do wniesienia odwołania od decyzji Zastępcy Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego z [...]) zakończyło się wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania jako bezprzedmiotowe.
Organ podniósł, że wielokrotnie w licznej korespondencji informował skarżącego, iż w stanie faktycznym sprawy sprostowanie treści aktu zgonu może nastąpić jedynie na wniosek złożony do sądu cywilnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania skarżącego.
Sygn. akt III SAB/Kr 26/07
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Podstawową kwestią w niniejszej sprawie jest kwestia dopuszczalności wniesienia przedmiotowej skargi na bezczynność Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego z punktu widzenia zakresu kognicji sądu administracyjnego. Zakres kontroli działalności administracji publicznej i stosowania przez wojewódzkie sądy administracyjne środków przewidzianych w ustawie z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określa art. 3 § 1-3. Obejmuje on m.in. skargi na: decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, inne niż określone w pkt 1-3 § 2 art.3 w/w ustawy akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Punkt 8 § 2 artykułu 3 wymienia m.in. skargi na bezczynność organów, ale jedynie w przypadkach określonych w art. 3 §2 pkt 1-4.
Na gruncie niniejszej sprawy powstaje pytanie, czy na Kierowniku Urzędu Stanu Cywilnego ciążył obowiązek wydania w niniejszej sprawie decyzji administracyjnej, postanowienia na które służy zażalenie, kończącego postępowanie, albo rozstrzygającego sprawę co do istoty, lub też innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
W ocenie Sądu żaden z tych przypadków nie zachodzi w niniejszej sprawie. Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego nie był bowiem uprawniony do władczego działania w rozumieniu przepisów prawa administracyjnego. Kompetencja do sprostowania aktu zgonu leży w gestii sądu powszechnego - cywilnego. Stanowi o tym art. 31 i 33 ustawy z dnia 29.09.1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 161, póz. 1688): akt stanu cywilnego podlega sprostowaniu w razie błędnego lub nieścisłego jego zredagowania; w sprawach tych orzeka sąd w postępowaniu nieprocesowym na wniosek osoby zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego. Organ administracji jakim jest kierownik urzędu stanu cywilnego może jedynie we własnym zakresie wydać decyzję o sprostowaniu oczywistego błędu