Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 27 września 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. T. z dnia 8 lutego 2010r. przekazanego Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie przez Wojewodę w przedmiocie bezczynności Prezydenta Miasta p o s t a n a w i a o d r z u c i ć w n i o s e k.
Wojewoda pismem z dnia 12.04.2010r. przekazał Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie pismo S. T. datowane na dzień 08.02.2010r. adresowane do Wojewody, w którym odniosła się do złożonego również do tego organu w dniu 16.12.2009r. wniosku o anulowanie czynności materialno - technicznej polegającej na zameldowaniu w lokalu nr [...] w budynku przy ul. A w K. nieznanych jej osób. Wniosek ten został przekazany przez Wojewodę do Prezydenta Miasta (pismem z 15.01.2010r.) z poleceniem podjęcia stosownych działań. S. T. zażaliła się w w/w piśmie z 08.02.2010r. na bezczynność Prezydenta Miasta, wnosząc o podjęcie przez Wojewodę czynności według art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.). Wyraziła przy tym zdanie, że Prezydent Miasta nie podjął w sprawie anulowania czynności materialno - technicznej żadnych czynności i nie zmienił stanowiska w sprawie anulowania od daty złożenia przez nią w dniu 02.10.2009r. wniosku o wymeldowanie M. K. z lokalu nr [...].
Wojewoda w wymienionym na wstępie piśmie wyraził ocenę, że nie jest właściwy do rozpoznania zażalenia S. T. z 08.02.2010r. i że złożenie tego pisma należy potraktować jako złożenie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Prezydenta Miasta.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek S. T. z 08.02.2010r. nie podlega rozpoznaniu przez
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie a dokonana przez Wojewodę ocena prawna tego pisma jest błędna.
Z akt administracyjnych sprawy wynika, że S. T. złożyła istotnie w dniu 16.12.2009r. do Wojewody wniosek o anulowanie czynności materialno - technicznej polegającej na zameldowaniu w lokalu nr [...] oraz w lokalu nr [...] w budynku przy ul. A w K. nieznanych jej osób, który z uwagi na niewłaściwość Wojewody do rozpoznania tego wniosku został skierowany do Prezydenta Miasta pismem z dnia 15.01.2010r.
Prezydent Miasta pismem z dnia 22.02.2010r. znak [...] pozostawił w/w wniosek bez rozpoznania na podstawie art. 64 § 2 Kpa z uwagi na nieuzupełnienie przez S. T. braków formalnych wniosku. Uprzednio wezwał ją do uzupełnienia wniosku pismem z dnia 25.01.2010r.
Złożone zatem przez S. T. pismo z dnia 08.02.2010r. do Wojewody w kontekście zainicjowanego przed Prezydentem Miasta postępowania z wniosku 16.12.2009r. należało potraktować jako zażalenie złożone w trybie art. 37 Kpa. Wojewoda występuje w tym stanie sprawy jako organ wyższego stopnia i winien wydać stosownej treści postanowienie, w zależności od tego czy uznaje zażalenie S. T. za uzasadnione czy nie. Brak było natomiast podstaw do przekazania Sądowi pisma S. T. z 08.02.2010r. jako skargi na bezczynność Prezydenta Miasta.
Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 64 § 3 w zw. z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r., Nr 153, poz. 1270) odrzucił przekazany Sądowi przez Wojewodę wniosek S. T. z 08.02.2010r.