Wniosek J. P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na bezczynność Wójta Gminy P
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. P. na bezczynność Wójta Gminy P postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych w całości.

Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wójt Gminy
Uzasadnienie

Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i dwoma synami.

Określając majątek swój i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym uwidocznił, że w jego skład wchodzi dom o kubaturze 220 m2 i nieruchomość rolna o powierzchni 1,86 ha. Nie posiadają zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.

Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżący oszacował na kwotę ponad 1000 zł.

Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że jest rencistą a jego uposażenie z tego tytułu wynosi 566,48 zł plus zasiłek rodzinny na dwóch synów, którzy uczęszczają do szkoły. Małżonka z prac społecznych otrzymuje 296 zł.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Stosownie do art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "ppsa", osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym m.in. zwolnienie od kosztów sądowych (art. 245 §3 ppsa) o ile (art. 243 ppsa) nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) a owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała". Zgodnie natomiast z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że wymagane koszty postępowania pozostają w takiej dysproporcji z deklarowanym przez nią stanem majątkowym, że strony nie będzie stać na ich poniesienie to może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.

W realiach niniejszej sprawy skarżący złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa wskazując na swój stan rodzinny, majątek, dochody. Z przedstawionych przez skarżącego oświadczeń wynika, że skarżący nie należy do osób zamożnych. Z zasad doświadczenia życiowego wynika bowiem, że środki jakie jego gospodarstwo domowe ma do dyspozycji wystarczają na opędzenie podstawowych potrzeb życiowych czteroosobowej rodziny. Sprzedaży bądź obciążenia wykazanego majątku celem zdobycia tym sposobem środków na opłacenie kosztów sądowych trudno wymagać od skarżącego. Rozporządzenia tego rodzaju godziłby by bowiem w podstawy bytowania tej rodziny.

Mając to wszystko na uwadze można zaś stwierdzić, że skarżącego aktualnie nie będzie stać na opłacenie kosztów sądowych. Chociaż bowiem obiektywnie są to kwoty niewielkie to jednak relatywnie przekraczają obecne możliwości płatnicze strony. Skoro zaś skarżący nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny, to należało skarżącemu udzielić pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i zgodnie z wnioskiem zwolnić skarżącego od kosztów sądowych na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wójt Gminy