Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat E. D. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lipca 2014 r. sygn. III SAB/Kr 34/14 w sprawie ze skargi Z. Ś. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego postanawia: przyznać z sum budżetowych pozostających do dyspozycji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie adwokat E. D. wykonującej zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [...] w K kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lipca 2014 r. sygn. III SAB/Kr 34/14, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla skarżącego adwokat (k. 65) wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w osobie mecenas E. D. (k. 94). Przedstawiła sporządzoną przez siebie opinię prawną o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od w/w postanowienia wnosząc w jej treści "o przyznanie zwrotu kosztów" nieopłaconej przez stronę pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości 221,40 zł. Adwokat oświadczyła, że koszt te nie zostały zapłacone w całości ani w części. Z rozdzielnika w/w pisma wynika, że opinia została wysłana do skarżącego. Do opinii dołączony został zresztą recepis nadania przesyłki poleconej do skarżącego.
Uzasadnienie swoich żądań ograniczyła do wzmianki, że wysokość kosztów opiera na §18 ust. 2 pkt. 2b) w związku z ust. 1 pkt. 1c) w związku z §2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.)
Mając na uwadze powyższe zaważyć należało, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ppsa, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez adwokata ustanowionego z urzędu (§1 rozp.).
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach niniejszej sprawy oświadczenie o jakim mowa w §20 powołanego rozporządzenia zostało złożone przez adwokat. Równocześnie dołączony przez adwokat do przedstawionej opinii recepis przesyłki poleconej uzasadnia stwierdzenie, że wyznaczona adwokat udzieliła skarżącemu pomocy prawnej w tej formie (por. sygn. OZ 720/04 ONSAiWSA 05/5/93 a także postan. NSA z 12.07.2004 r. II FSK 1187/04).
W konsekwencji zachodzą warunki do przyznania wyznaczonej adwokat należnego wynagrodzenia, co jednak nie oznacza automatycznie zasadności całości zgłoszonego przez nią żądania.
Nie można bowiem tracić z pola widzenia tego, że przepis § 18 ust. 2 pkt. 2 lit. b) stanowiąc, iż "stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienia skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji -75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł", nie stwarza wystarczających podstaw normatywnych do przyjmowania tezy, że jeśli adwokat został ustanowiony dla strony po wydaniu przez sąd postanowienia o odrzuceniu skargi strony, to tym samym "nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji" i w związku z tym przyznając mu wynagrodzenie należy stosować podwyższony wskaźnik obowiązującej stawki minimalnej.