Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. M. - S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. M. - S. na bezczynność Prezydenta Miasta postanawia: I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że nie pozostaje z kimkolwiek we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek uwidoczniła, że nie posiada nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Swoje miesięczne dochody oszacowała na kwotę 1100 zł emerytury.
Uzasadniając swoje starania zaakcentowała, że ma niski dochód i obciążenia bankowe z powodu płacenia alimentów. Zobowiązania z tego tytułu w kwocie 702 zł miesięcznie ma do roku 2018. Podkreśliła konieczność ponoszenia opłat związanych z utrzymaniem mieszkania i za media oraz zakupu leków z uwagi na stan zdrowia (zaznaczając, że ma orzeczenie o niepełnosprawności).
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to obrazuje, że skarżąca nie należy do osób zamożnych. Tak bowiem należy postrzegać osobę samotnie gospodarującą, bez majątku, z problemami zdrowotnymi, zadłużoną. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług i po opłaceniu wykazanych obciążeń środki jakie skarżąca ma do dyspozycji wystarczają z trudem na skromną egzystencję. W takiej sytuacji konieczność wygospodarowania przez skarżącą środków na koszty sądowe i opłacenie pełnomocnika z wyboru jest problematyczne i uzasadnia twierdzenie, że skarżąca nie jest w stanie ponieść tych kosztów. Biorąc to pod uwagę udzielono więc skarżącej zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 1 ppsa w związku z art. 245 §2 ppsa.