Wniosek J. F. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na bezczynność organu
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 16 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. F. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. F. na bezczynność organu postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej
Uzasadnienie strona 1/2

Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem. Objaśniając swoją sytuację uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, brak majątku i dochodów.

W oparciu o przedstawione wraz ze skargą akta administracyjne a także z uwagi na fakt, że niniejsza sprawa nie jest pierwszą ani jedyną jaką skarżący inicjuje przed tutejszym wojewódzkim sądem administracyjnym okolicznościami znanymi z urzędu także na podstawie akt administracyjnych dołączonych do sprawy zapisanej pod sygn. akt. III SA/Kr 601/10 pozostaje, że skarżący ma 59 lat, od lipca 2009 r. przebywał w szpitalach, na dworcach, korzystał z pomocy organizacji charytatywnych. Ostatnio został zakwaterowany w noclegowni. Od dnia 1 lutego 2010 r. przyznano mu zasiłek stały. Legitymuje się orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, wymaga odpowiedniego zatrudnienia w warunkach pracy chronionej. Pozostaje w stałym leczeniu. Jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, nie pobiera zasiłku. Od lat pozostaje w separacji faktycznej, dzieci nie ma.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. W postępowaniu sądowoadministracyjnym niniejszą sprawę opatrzono m.in. symbolem "6329" (vide: zarządzenie z 11.08.11 r. ) opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa z zakresu pomocy społecznej. Skarżąca korzysta więc z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co zgodnie z art. 241 ppsa oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków.

Uwzględniając te okoliczności przyjąć należy, że wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych jest bezprzedmiotowy. Skarżący korzysta bowiem w ramach art. 239 pkt. 1 lit. a) ppsa z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co - jeszcze raz wymaga podkreślenia - w myśl art. 241 ppsa oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych czyli wpisów i opłat kancelaryjnych (art. 212 §1 ppsa) jak i ponoszenia wydatków (vide: art. 213 ppsa). Sytuacja taka siłą rzeczy wymusza konieczność umorzenia postępowania o zwolnienie od kosztów sądowych i z tych względów orzeczono jak w sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.

Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań skarżącego a mianowicie ustanowienie radcy prawnego. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa) o ile wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej