Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. W. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2013 r. sygn. III SAB/Kr 55/12 w sprawie ze skargi E. S. na przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta postanawia: I. przyznać z sum budżetowych pozostających do dyspozycji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego adwokatowi A. W. wykonującemu zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [....] kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2013 r. sygn. III SAB/Kr 55/12, II. podwyższyć kwotę ustalonego w punkcie I wynagrodzenia o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla skarżącej adwokat (k. 34) wyznaczony ostatecznie przez Okręgową Radę Adwokacką w osobie mecenasa A. W. (vide: zarządzenie Dziekana ORA o zmianie pełnomocnika z urzędu k. 46) w piśmie datowanym na dzień 27.11.2013 r. które do tutejszego wojewódzkiego sądu administracyjnego wpłynęło dnia 02.12.2013 r. wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie. Oświadczył, że powyższa opłata nie została uiszczona w całości ani w części.
Mając na uwadze powyższe zaważyć należało, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ppsa, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez adwokata ustanowionego z urzędu (§1 rozp.).
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §20 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach niniejszej sprawy oświadczenie o jakim mowa w §20 powołanego rozporządzenia zostało złożone przez adwokata.
Z kolei zwrócenia uwagi wymaga, że zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w postanowieniu z dnia 22 grudnia 2004 r. w przypadku gdy pomoc prawna udzielona przez pełnomocnika ustanowionego w ramach przyznanego prawa pomocy polega na sporządzeniu dla strony opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej powinien on wykazać, że opinia ta została sporządzona i przekazana stronie. Sąd ustalając czy pomoc prawna w tej formie została rzeczywiście udzielona stronie może jednak poprzestać na oświadczeniu pełnomocnika (sygn. OZ 720/04 ONSAiWSA 05/5/93). Mając to na uwadze należy stwierdzić, że jeśli w okolicznościach rozstrzyganego przypadku adwokat przedłożył Sądowi odpis sporządzonej opinii a z rozdzielnika tego pisma wynika, że otrzymała go także skarżącą i ORA, to zachodzą warunki by przyznać adwokatowi należne wynagrodzenie (por. także postan. NSA z 12.07.2004 r. II FSK 1187/04).
W myśl §2 ust. 2 powołanego rozporządzenia podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5. Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi konkretyzuje je umieszczony w rozdziale 5 rozporządzenia przepis §18 różnicując w zależności od instancji i przejawionej przez adwokata aktywności wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia. Za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje opłata w wysokości 120 zł stosownie do §18 ust. 1 pkt. 2 lit. b. w związku z pkt. 1 lit. c) powołanego rozporządzenia.
Na mocy §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.