Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku C. W. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi C. W. na bezczynność Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w przedmiocie wydania orzeczenia postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną, córką i synem.
Określając majątek swój i rodziny wskazał na brak nieruchomości, zasobów, przedmiotów wartościowych.
Miesięczne dochody wspólnego gospodarstwa domowego oszacował łącznie na 2048,43 zł wyjaśniając, że składa się na to 820,87 zł jego renty, 1074,56 zł emerytury małżonki, 153 zł zasiłku. .
Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że z powodu wykazanych małych dochodów nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów. Wyjaśnił sytuację zawodową swoich dzieci akcentując że gdy dzieci pracowały (córka jako sprzedawczyni w markecie, syn jako kontroler biletów [...]) to ich zarobki były mizerne. Obecnie są zaś na utrzymaniu rodziców. Wskazując na zobowiązania i stałe wydatki podał, że za czynsz płacą 475 zł miesięcznie a powinni płacić 1478,22 zł. Stąd jak twierdzi skarżący mają ogromne zadłużenie. Telefon stacjonarny z internetem to koszt 91 zł miesięcznie. Przed okresem zimowym kupują 1 tonę węgla za ok. 800 zł. Resztę środków przeznaczają na wyżywienie i niezbędne potrzeby życiowe.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 §1 pkt 1 lit. a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społeczne. W postępowaniu sądowoadministracyjnym sprawę opatrzono symbolem "658/6329" opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa dotycząca bezczynności z zakresu pomocy społecznej. Skoro zaś skarżący korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie art. 239 pkt 1 lit. b) ppsa - co oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - rozpoznanie wniosku w tym zakresie jego jest zbędne a w związku z tym postanowiono jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest bowiem związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). W sytuacji więc gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
W realiach niniejszej sprawy skarżący złożył wymagane oświadczenie, które jest wystarczające do oceny jego możliwości płatniczych. Te nie rysują się szczególnie. Skarżący jest osobą ubogą w potocznym tego słowa znaczeniu.
Nie posiada majątku. Podstawę utrzymania jego rodziny stanowią niskie świadczenia emerytalne i rentowe. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług środki jakimi dysponuje po opłaceniu wykazanych stałych kosztów wystarczają z trudem na opędzenie podstawowych potrzeb życiowych.
Uwzględniając to wszystko, udzielono więc skarżącemu wnioskowanej pomocy, o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekając jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.