Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 20 października 2014r. na posiedzeniu niejawnym skargi J. D. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
J. D. wniósł w dniu 10 stycznia 2014 r. do Prezydenta Miasta o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym, a następnie w dniu 16 czerwca 2014 r. ponaglił organ do rozpoznania jego wniosku.
W dniu 15 sierpnia 2014 r. J. D. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Prezydenta Miasta polegającą na niezałatwieniu jego wniosku o dofinansowanie do turnusu rehabilitacyjnego.
W odpowiedzi na skargę organ wyjaśnił, że pismem z dnia 3 września 2014 r. udzielono skarżącemu informacji w kwestii dofinansowania turnusu rehabilitacyjnego. Skarżący, posiadając umiarkowany stopień niepełnosprawności korzystał z dofinansowania w roku 2012. Zgodnie z przyjętymi zasadami w roku 2014 wniosek skarżącego został rozstrzygnięty negatywnie z uwagi na wyczerpanie śródków finansowych przeznaczonych na realizację zadania dofinansowania turnusów rehabilitacyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zakres skargi na bezczynność organu wyznaczają przepisy art. 3 § 2 pkt 1 - 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.". Zgodnie z tymi przepisami skarga na bezczynność może dotyczyć sprawy, w której organ administracji publicznej zobligowany jest wydać decyzję administracyjną, postanowienie w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.
Warunkiem skuteczności skargi na bezczynność jest zgodnie z przepisem art. 52 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm. - K.p.a.) poprzedzenie skargi zażaleniem do organu wyższego stopnia.
W niniejszej sprawie Prezydent Miasta był zobligowany treścią ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2011 r., Nr 127, poz. 721 ze zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych (Dz.U. z 2007 r., Nr 230, poz. 1694) do załatwienia wniosku J. D. o dofinansowanie do turnusu rehabilitacyjnego w formie wydania stosownej decyzji (por. wyrok NSA z 8 listopada 2013 r. sygn. akt II GSK 9 jednak 41/12, cbois.nsa.gov.pl).
Jednak skuteczność przedmiotowej skargi zależna jest od poprzedzenia jej zażaleniem do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w trybie art. 37 § 1 K.p.a., czego skarżący nie uczynił i z tego względu jego skargę należy uznać za niedopuszczalną w rozumieniu przepisu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu, dlatego na mocy w/w przepisów, postanowiono jak na wstępie.