Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Asesor WSA Małgorzata Łuczyńska po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. W. na bezczynność Narodowego Banku Polskiego w przedmiocie nieudzielenia odpowiedzi na pytanie postanowił: stwierdzić swą niewłaściwość miejscową i przekazać sprawę do rozpoznania i rozstrzygnięcia miejscowo właściwemu Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
W dniu 28 stycznia 2005 r. P. W. złożył skargę na nieudzielenie przez Narodowy Bank Polski odpowiedzi na następujące pytania: "Dlaczego zrezygnowano z EQU i czy przyjęcie wspólnej waluty unijnej jest zobligowane wycofaniem waluty narodowej? Jeżeli jest zobligowane, to w jakim artykule prawnym?", zadane za pośrednictwem poczty elektronicznej w dniu 5 grudnia 2004 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
O właściwości miejscowej wojewódzkiego sądu administracyjnego przesądza siedziba organu administracji publicznej, którego działanie lub bez-czynność jest przedmiotem skargi. Do rozpoznania sprawy właściwy jest bowiem wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona (art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. Nr 153, poz. 1270 - dalej p.p.s.a.). Jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie sądu może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 59 § 1 p.p.s.a).
W niniejszej sprawie skarga została wniesiona na bezczynność Narodowego Banku Polskiego, którego siedzibą jest W. (art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim; Dz. U. nr 140, poz. 938 ze zm.). Właściwym do rozpoznania przedmiotowej skargi jest zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie zaś Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 59 § 1 p.p.s.a, orzekł jak w sentencji.