Dnia 31 stycznia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 stycznia 2008 roku sprawy ze skargi Z. W. na bezczynność Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Pielęgniarek i Położnych w Ł. w przedmiocie braku odpowiedzi na wniosek postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 21 grudnia 2007 roku Z. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Pielęgniarek i Położnych w Ł. żądając nakazania Rzecznikowi rozpatrzenia wniosku o sprostowanie uzasadnienia postanowienia Rzecznika z dnia [...] roku o umorzeniu postępowania wyjaśniającego dotyczącego odpowiedzialności pielęgniarek ze Szpitala Klinicznego nr [...] w Ł. udzielających świadczeń zdrowotnych M. W.
W odpowiedzi na skargę Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej Pielęgniarek i Położnych w Ł. wnosił o jej oddalenie. W uzasadnieniu podniósł, iż "wniosek o sprostowanie uzasadnienia" został potraktowany jako środek odwoławczy od postanowienia z [...] i postanowieniem z dnia [...] Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej zażalenie Z. W. pozostawił bez rozpoznania
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Skarga Z. W. jest niedopuszczalna.
Po myśli art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p. p. s. a., kontrola działalności administracji publicznej sprawowana przez sąd administracyjny obejmuje m. in. rozpoznawanie skarg na bezczynność organów administracji publicznej. Nie każda jednak skarga na bezczynność organu jest w świetle ustawy dopuszczalna. Wymieniony przepis wymaga, by przedmiot skargi stanowiło niewydanie decyzji administracyjnej, postanowienia w postępowaniu administracyjnym (na które służy zażalenie lub kończącego postępowanie w sprawie lub rozstrzygającego sprawę co do istoty), postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym (na które służy zażalenie) albo niepodjęcie innego niż decyzja czy postanowienie, aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej, dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Dodatkowo - przepisy szczególne mogą przewidywać właściwość sądu administracyjnego także w innych sprawach (art. 3 § 3 p. p. s. a.).
A zatem, zasadą jest, że dopuszczalność skargi na bezczynność organu administracji uzależniona jest od tego, czy bezczynność ta dotyczy obowiązku podjęcia czynności w jednej z wymienionych wyżej prawnych form działania administracji.
W niniejszej sprawie przedmiotem swej skargi jest bezczynność Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Pielęgniarek i Położnych w Ł. w zakresie udzielenia skarżącemu odpowiedzi na wniosek o sprostowanie uzasadnienia postanowienia umarzającego postępowanie wyjaśniające w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek udzielających świadczenia zdrowotne M. W.
Należy zaznaczyć, że sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych uregulowane są w ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 roku o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 41, poz. 178 ze zm.) oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 19 stycznia 1993 roku w sprawie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 9, poz. 45), a także częściowo w przepisach Kodeksu postępowania karnego. Z treści § 20 ust. 3 oraz § 26 ust. 1 rozporządzenia z dnia 19 stycznia 1993r. wynika, że rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydaje postanowienie o umorzeniu wszczętego postępowania w dwóch wypadkach: jeżeli w toku postępowania wystąpią okoliczności wyłączające postępowanie, lub gdy zebrany materiał nie daje podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie. Odpis postanowienia podlega doręczeniu wraz z uzasadnieniem pokrzywdzonemu i pielęgniarce lub położnej, której dotyczy postępowanie oraz Naczelnemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Dyscyplinarnej (§ 20 ust. 3 i § 26 ust. 2). Postanowienie to, zgodnie z ustępami 3 i 4 § 26, jest zaskarżalne zażaleniem do Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. Jeżeli zachodzą podstawy do sporządzenia wniosku o ukaranie, to kolejne etapy postępowania dyscyplinarnego toczą się przed sądami dyscyplinarnymi (§ 29 i następne rozporządzenia). W sprawach nieuregulowanych ustawą z 19 kwietnia 1991r. (oraz rozporządzeniem z 19 stycznia 1993r.), należy zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy, stosować przepisy Kodeksu postępowania karnego. W myśl art.24 ust.2 wymienionej ustawy do uchwały okręgowej rady w sprawie stwierdzenia prawa wykonywania zawodu, wpisania na listę członków okręgowej rady bądź skreślenia z tej listy stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego odnoszące się do decyzji administracyjnych. Zgodnie zaś z treścią art.24 ust.3 cytowanej ustawy, minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do sądu administracyjnego prawomocną uchwałę samorządu pielęgniarek i położnych w sprawach, o których mowa w ust.2.