Sprawa ze skargi na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie odmowy wydania decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Sadurski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak,, Sędzia NSA Marek Zalewski, Protokolant Asystent sędziego Jowita Dudek, po rozpoznaniu w dniu 23 września 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. L. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie odmowy wydania decyzji p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] marca 2010 r. skarżący Z. L. złożył skargę na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w L. w przedmiocie wydania decyzji. Skarżący domagał się rozpatrzenia odwołania z dnia [...] lutego 2010 r.,od decyzji Komendanta Powiatowego Policji w H. nr [...], z dnia [...] stycznia 2010 r.

W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki w L. wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż zarzut o bezczynności organu drugiej instancji jest niezasadny. Organ zauważył, że decyzją nr [...]z dnia [...] stycznia 2010 r. Komendant Powiatowy Policji w H. stwierdził wygaśnięcie z dniem 1 stycznia 2006 r. ostatecznej decyzji nr [...] z dnia [...] stycznia 1998 r. Komendanta Rejonowego Policji w H. o przyznaniu równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego, zmienionej w części dotyczącej wysokości równoważnika decyzją nr [...]z dnia [...] marca 2003 r. Pismem z dnia [...] lutego 2010 r. skarżący złożył odwołanie od przedmiotowej decyzji. Po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia [...] marca 2010 r., nr [...]Komendant Wojewódzki Policji utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Decyzja ta została doręczona skarżącemu w dniu [...] marca 2010 r.

Rozpoznając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej ppsa - skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje w art. 37 § 1, że stronie przysługuje zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia w przypadku przekroczenia maksymalnego terminu załatwienia sprawy. Organ ten - stosownie do art. 37 § 2 kpa - uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy.

W przedmiotowej sprawie, zgodnie z art. 6 a) ust. 2 ustawą o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r., w postępowaniu administracyjnym w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Policji, organem wyższego stopnia w stosunku do komendanta wojewódzkiego policji Komendanta Wojewódzkiego Policji w L. jest Komendant Główny Policji.

Zatem w niniejszej sprawie skarżący Z. L., przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego, powinien skierować zażalenie do Komendanta Głównego Policji na nie załatwienie sprawy w terminie określonym przepisami prawa, przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w L.

Z akt sprawy wynika, że Z. L. nie składał zażalenia określonego w art. 37 kpa, do organu właściwego, jakim jest Komendant Główny Policji, wobec czego nie wyczerpał niezbędnego przesądowego toku postępowania, o którym mowa w art. 52 § 1 i § 2 ppsa

W tych okolicznościach wniesiona skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna na mocy art. 58 § 1 pkt 6 ppsa.

Strona 1/1