Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Drwal po rozpoznaniu w dniu 17 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. H. na bezczynność L. Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 22 marca 2010 r., wydanej przez Komendanta Powiatowego Policji we Włodawie w sprawie ustalenia składu nieetatowego zespołu oskarżycieli publicznych do oskarżania przed sądem oraz upoważnienia policjantów do podpisywania dokumentacji - w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SAB/Lu 13/11 postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę J. H. na bezczynność L. Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 22 marca 2010 r., wydanej przez Komendanta Powiatowego Policji we W. w sprawie ustalenia składu nieetatowego zespołu oskarżycieli publicznych do oskarżania przed sądem oraz upoważnienia policjantów do podpisywania dokumentacji.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o trybie i terminie zaskarżenia orzeczenia został z urzędu doręczony skarżącemu w dniu 20 kwietnia 2011 r. Postanowienie stało się prawomocne 21 maja 2011 r.
Pełnomocnik skarżącego złożył 29 października 2012 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 13 kwietnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt III SAB/Lu 13/11. Jednocześnie pełnomocnik dokonał czynności, której termin został uchybiony. Uprawdopodobniając okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu przy wniesieniu skargi kasacyjnej podniósł, że wcześniejszy pełnomocnik z urzędu nie wniósł skargi kasacyjnej od wskazanego wyżej postanowienia wbrew woli skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z 86 § 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
Stosownie do art. 87 § 5 p.p.s.a. po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych. Oznacza to, że o przywróceniu takiego terminu decyduje sąd po zbadaniu konkretnej sprawy, stwierdzając, czy zaszły wyjątkowe okoliczności dopuszczające w danej sprawie przywrócenie uchybionego terminu. Brak zaistnienia przesłanki wyjątkowego przypadku powoduje odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu jako niedopuszczalnego zgodnie z art. 88 p.p.s.a.
Ustawa nie określa co należy rozumieć pod pojęciem "przypadek wyjątkowy", pozostawiając uznaniu sądu rozstrzygnięcie, czy w danej sprawie zachodzą okoliczności o charakterze wyjątkowym przemawiające za uwzględnieniem wniosku o przywrócenie terminu, mimo upływu roku od jego uchybienia. Należy przyjąć że są to wyjątkowe okoliczności uniemożliwiające złożenie stronie wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. Zgodnie z orzecznictwem, rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu należy wyważyć argumenty wspierające wniosek i argumenty przemawiające za stabilizacją sytuacji ugruntowanej przez upływ czasu, a powstałej w następstwie niedokonania czynności procesowej w przepisanym terminie oraz czy moc przedstawionych dokumentów pozwala na stwierdzenie, że w sprawie zachodzi przypadek, który można uznać za wyjątkowy (por. postanowienie NSA z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I OZ 991/11; postanowienie WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 38/11; postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Gl 175/06).
Z akt niniejszej sprawy wynika, że termin do złożenia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 13 kwietnia 2011 r. o odrzuceniu skargi upłynął 20 maja 2011 r. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wspomnianego wyżej postanowienia wraz ze skargą kasacyjną skarżący złożył w dniu 29 października 2012 r., a więc po upływie ponad roku. W takiej sytuacji w sprawie znajduje zastosowanie art. 87 § 5 p.p.s.a., zgodnie z którym po upływie roku od uchybionego terminu jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych. Oceniając niniejszą sprawę z punktu widzenia przesłanki określonej w art. 87 § 5 p.p.s.a., stwierdzić należy, że brak jest wyjątkowych okoliczności uzasadniających przywrócenie terminu na wniosek J. H. Powoływana przez skarżącego okoliczność, że skarga kasacyjna od postanowienia o odrzuceniu skargi nie została wniesiona przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu wbrew woli skarżącego, nie stanowi przesłanki uzasadniającej zaistnienie "przypadku wyjątkowego. Wniosek J. H. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest zatem niedopuszczalny i w związku z tym podlega odrzuceniu.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 88 p.p.s.a., orzekł, jak w sentencji.