Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska, Protokolant Stażysta Aleksandra Frączkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2012 r. sprawy ze skargi R. P. na bezczynność Starosty L. w przedmiocie doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem wpisów w ewidencji gruntów i budynków p o s t a n a w i a: I. umorzyć postępowanie; II. zasądzić od Starosty L. na rzecz skarżącego R. P. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie R. P. zarzuca Staroście L. bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania przy rozpoznawaniu wniosku z dnia [...] sierpnia 2011 r. w sprawie doprowadzenia ewidencji gruntów i budynków do stanu zgodnego z prawem.
W odpowiedzi na skargę Starosta L. wnosi o jej oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podnosi między innymi, że pismem z dnia [...] września 2011 r. - wystosowanym przed upływem terminu określonego w art. 35 § 3 k.p.a. - udzielono skarżącemu odpowiedzi i poinformowano go o konieczności przedłożenia właściwych dokumentów stanowiących podstawę wnioskowanych zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków.
W piśmie procesowym (z dnia [...] stycznia 2012 r.) Starosta informuje dodatkowo o załatwieniu wniosku skarżącego decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. (Nr [...]).
Sąd zważył, co następuje:
Postępowanie zainicjowane skargą z dnia [...] grudnia 2011 r. wniesioną przez R. P. jest bezprzedmiotowe wobec wydania przez organ decyzji z dnia [...] stycznia 2011 r. (Nr [...]), załatwiającej wniosek skarżącego w sprawie wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków (w obrębie geodezyjnym 3-K. Gmina O. L.). W/w decyzją Starosta L. odmawia wprowadzenia zmian w tejże ewidencji - w odniesieniu do działki nr 371/6 - oraz umarza postępowanie administracyjne dotyczące pozostałych działek (nr 371/1, 371/3, 371/5, 371/7) objętych wnioskiem skarżącego.
Okoliczności sprawy wskazują po pierwsze, że organ jest bezczynny w dacie wniesienia skargi ( wpływa ona do organu w dniu [...] grudnia 2011 r.). Po drugie, organ przestaje być bezczynny skoro w trybie samokontroli załatwia wniesiony przez skarżącego wniosek z dnia [...] sierpnia 2011 r. i rozpoznaje go poprzez wydanie w/w decyzji administracyjnej.
W tym stanie rzeczy Sąd nie może w trybie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej p.p.s.a. uwzględnić skargi na bezczynność organu. W/w przepis przewiduje bowiem, że sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu (...) lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Z treści art. 149 p.p.s.a. wynika również, że w przypadku uwzględnienia skargi, sąd jednocześnie stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Prowadzi to do wniosku, iż omawiany przepis ma zastosowanie, gdy organ, którego bezczynność zaskarżono, pozostaje w bezczynności w dacie orzekania przez sąd administracyjny. Oznacza to, że ustanie bezczynności przed tą datą - tak jak ma to miejsce w rozpoznawanej sprawie - wyklucza możliwość uwzględnienia skargi i nałożenia na Starostę L. obowiązku określonego w tymże przepisie.
W tych okolicznościach zasadnym jest umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (na mocy tego przepisu, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn, niż określone przez ustawodawcę w pkt 1 i 2, stało się bezprzedmiotowe) oraz zwrócenie skarżącemu kosztów postępowania w oparciu o art. 201 § 1 p.p.s.a.