Sprawa ze skargi M. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędzia WSA Grzegorz Wałejko, Protokolant Stażysta Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 10 kwietnia 2008 r. Dyrektor Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR z dnia 31 sierpnia 2008 r. o przyznaniu M. G. płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych. Decyzja ta stała się ostateczna.

Pismem z dnia 10 czerwca 2008 r. M. G. złożył do Kierownika Biura Powiatowego ARiMR wniosek o poprawienie wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych.

Pismem z dnia 24 września 2008 r. Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR wezwał do usunięcia braków powyższego pisma z dnia 10 czerwca 2008 r. poprzez wskazanie, w jakim trybie wnioskodawca domaga się wzruszenia ostatecznej decyzji tj. czy w trybie wznowienia postępowania, stwierdzenia nieważności decyzji, uchylenia lub zmiany decyzji na podstawie art. 154 lub 155 k.p.a., gdyż tylko sprecyzowanie żądania strony w tym zakresie pozwoli na nadanie sprawie właściwego biegu. Wnioskodawca został pouczony, że zgodnie z art. 64 § 2 k.p.a. nieusunięcie braków powyższego pisma, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania.

W odpowiedzi skarżący złożył pismo z dnia 6 października 2008 r., w którym podkreślił, że złożone przez niego pismo jest przejrzyste i kompletne, a co za tym idzie spełnia wszystkie formalnoprawne warunki niezbędne do nadania mu prawidłowego biegu. Odnosząc się natomiast do kwestii wyboru trybu właściwego, w jakim powinien zostać rozpatrzony wniosek pełnomocnik wskazał, że jest to kwestia prawna, której rozstrzygnięcie nie leży w granicach jego możliwości.

Pismem z dnia 15 października 2008 r. Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR, wobec braku sprecyzowania żądania przez wnioskodawcę, działając w oparciu o art. 64 § 2 k.p.a. pozostawił pismo z dnia 10 czerwca 2008 r. bez rozpoznania.

Wyrokiem z dnia 18 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M. G. na bezczynność Dyrektora Oddziału ARiMR w przedmiocie niezałatwienia wniosku z dnia 10 czerwca 2008 r. o zweryfikowanie płatności na wspieranie przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawę dobrostanu zwierząt na 2007 rok. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że organ prawidłowo pozostawił bez rozpoznania pismo skarżącego, skoro skarżący na wezwanie organu we wskazanym terminie nie sprecyzował żądania. Możliwość załatwienia sprawy na tym etapie postępowania została tym samym wyczerpana.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt II GSK 1362/10, oddalił skargę M. G. na powyższy wyrok WSA w Lublinie. W uzasadnieniu NSA stwierdził, że organ pozostawiając wniosek bez rozpoznania dokonał czynności w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., podlegającej zaskarżeniu do sądu w trybie art. 52 § 3 p.p.s.a. Sąd zauważył, że organ winien pouczyć stronę o przysługującym jej prawie zaskarżenia tej czynności. Dopiero od dokonania właściwego pouczenia rozpoczyna się bieg 30-dniowego terminu do zaskarżenia czynności. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w warunkach dokonania przez organ czynności z art. 64 § 2 k.p.a. nie można skutecznie organowi zarzucić bezczynności w sprawie.

Strona 1/3