Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na bezczynność Prezydenta Miasta Lublin w sprawie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdów postanawia: odrzucić skargę. .
Pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. M. P., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą [...], wystąpił do Prezydenta Miasta o przyznanie wynagrodzenia za usunięcie i przechowywanie dziesięciu pojazdów. Z treści wniosku wynikało, że przedmiotowe pojazdy zostały usunięte z drogi w trybie art. 50a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r., Nr 108, poz. 908, ze zm.; dalej jako: P.r.d.) i przeszły na własność gminy, w związku z upływem 6-miesięcznego terminu, od dnia usunięcia. We wniosku przedsiębiorca żądał wydania decyzji administracyjnej, rozstrzygającej o jego żądaniach.
Postanowieniem z dnia [...] listopada 2011 r. Prezydent Miasta, na podstawie art. 66 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, zwrócił wniosek przedsiębiorcy. W uzasadnieniu organ stwierdził, że w dniu [...] czerwca 2004 r. została zawarta umowa cywilnoprawna pomiędzy Gminą a firmą [...], której przedmiotem było świadczenie usług usuwania z dróg miasta Lublin i przechowywania na parkingach strzeżonych pojazdów określonych w art. 130a i 50a P.r.d. W ocenie organu art. 50a P.r.d. nie zawiera postanowień w zakresie trybu rozliczeń pomiędzy gminą a podmiotem przechowującym pojazd na parkingu, w szczególności nie przewiduje w tym zakresie wydawania decyzji administracyjnej.
Na powyższe postanowienie M. P. wniósł zażalenie.
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło zaskarżone postanowienie. Kolegium uznało, że wydanie postanowienia o zwrocie podania było przedwczesne. W ocenie Kolegium wymaga wyjaśnienia, w jakim trybie zostały usunięte z drogi przedmiotowe pojazdy - art. 50a czy art. 130a P.r.d. Ponadto zdaniem organu, w sprawie nie ustalono, czy Rada Miasta podjęła uchwałę o potwierdzeniu przejścia własności przedmiotowych pojazdów z mocy ustawy na rzecz gminy.
W marcu i kwietniu 2012 r. strony prowadziły w sprawie korespondencje w związku z propozycją ze strony Miasta zawarcia ugody w sprawie rozliczenia wynagrodzenia za usunięcie i przechowywania pojazdów. Ostatecznie przedsiębiorca odrzucił warunki proponowane przez Miasto, z uwagi na to, że w jego ocenie proponowane kwoty nie rekompensują nawet koniecznych wydatków, nie mówiąc nawet o ewentualnych zyskach, należących przecież do istoty działalności gospodarczej.
Pismem datowanym na [...] kwietnia 2012 r. M. P. wniósł skargę (zatytułowana jako: zażalenie) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Skarżący zażądał wyznaczenia Prezydentowi Miasta wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy związanej z przyznaniem wynagrodzenia za dozór nad pojazdami, które przeszły na własność gminy. W ocenie skarżącego organ pozostaje w bezczynności, gdyż nie załatwił jego sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o jej odrzucenie, argumentując, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego oraz że wniesienie skargi jest niedopuszczalne z powodu niewyczerpania trybu odwoławczego.
W ocenie organu, ze względu na zawarcie pomiędzy stronami sporu w 2004 r. umowy cywilnoprawnej dotyczącej przechowywania pojazdów ewentualnych roszczeń z tego tytułu należy dochodzić przed sądem powszechnym.