Dnia 20 marca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. P. na bezczynność Rady Gminy w przedmiocie zajęcia stanowiska w sprawie nadania nazw ulicom postanawia: 1. odrzucić skargę 2. odmówić przyznania prawa pomocy
Pismem z dnia 3 stycznia 2012 r. skarżący wniósł skargę na bezczynność Rady Gminy [...] polegającą na nie wydaniu postanowienia w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa dotyczącego uchwały Rady Gminy nr XX/166/12 o nadaniu ulicom nazw.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) dalej p.p.s.a. sąd administracyjny rozpatruje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a. Dotyczy to takich spraw, które mogą być zakończone decyzją lub postanowieniem, albo które odnoszą się do innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Sąd może rozpatrywać skargi na bezczynność organów wtedy, gdy skarga dotyczy sprawy o charakterze administracyjnym.
Sąd odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna, bowiem przedmiot zaskarżenia nie mieści się w katalogu określonym pkt 8 § 2 art. 3 p.p.s.a. Skarżący skarży bezczynność organu polegającą na nie udzieleniu mu odpowiedzi na jego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa dotyczącego uchwały nr XX/166/12 o nadaniu ulicom nazw, która to podpowiedź, w ocenie strony powinno mieć formę postanowienia.
Na zakończenie, już tylko tytułem wyjaśnienia można dodać, że rada gminy co wynika z treści art. 53 § 1 p.p.s.a. może, ale nie musi udzielić odpowiedzi na złożone wezwanie. Skargę zaś wnosi się na uchwałę w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Co za tym idzie, odpowiedzi organu lub jej braku nie można uczynić przedmiotem skargi do sądu administracyjnego.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a. orzekł jak w punkcie I postanowienia.
Zgodnie z art. 247 p.p.s.a prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi, która w rozpoznawanej sprawie zachodzi z uwagi na wniesienie skargi z naruszeniem art. 3 § 2 pkt 8. Mając na uwadze powyższe względy Sąd, na podstawie art. 247 p.p.s.a orzekł jak w punkcie 2 postanowienia.