Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2019., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi Z. N. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy postanawia: I. umorzyć postępowanie; II. zwrócić skarżącej kwotę 100 zł (sto złotych) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
Pismem z [...] grudnia 2018 r. skarżąca wniosła skargę na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, uiszczając wpis sądowy od skargi w kwocie 100 zł.
W piśmie z [...] marca 2019 r. skarżąca oświadczyła, że cofa skargę na bezczynność organu, z uwagi na "załatwienie sprawy przez Wojewodę".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli skarżący skutecznie cofnął skargę. Skuteczność czynności procesowej cofnięcia skargi jest - zgodnie z dyspozycją art. 60 zdanie 3 p.p.s.a. - uzależniona od wyniku badania przez Sąd dopuszczalności cofnięcia skargi. Niedopuszczalność cofnięcia skargi stwierdzana jest jednak tylko w przypadku ustalenia, że cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowodowałby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W świetle materiału zebranego w niniejszej sprawie czynność procesowa strony skarżącej - z tego punktu widzenia - nie budzi żadnych wątpliwości ani zastrzeżeń. W związku z tym uznać należało, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne.
W konsekwencji, na podstawie powołanego na wstępie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postępowanie wszczęte wniesieniem skargi, podlegało umorzeniu.