Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Anetta Chołuj po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2019 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi O. M. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy postanawia: umorzyć postępowanie.
Pismem z [...] marca 2019 r. skarżąca wniosła skargę na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy.
Następnie w piśmie z dnia [...] marca 2019 r. oświadczyła, że cofa skargę na bezczynność organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli skarżący skutecznie cofnął skargę. Skuteczność czynności procesowej cofnięcia skargi jest - zgodnie z dyspozycją art. 60 zdanie 3 p.p.s.a. - uzależniona od wyniku badania przez Sąd dopuszczalności cofnięcia skargi. Niedopuszczalność cofnięcia skargi stwierdzana jest jednak tylko w przypadku ustalenia, że cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowodowałby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W świetle materiału zebranego w niniejszej sprawie czynność procesowa strony skarżącej - z tego punktu widzenia - nie budzi żadnych wątpliwości ani zastrzeżeń. W związku z tym uznać należało, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne.
W konsekwencji, na podstawie powołanego na wstępie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postępowanie wszczęte wniesieniem skargi, podlegało umorzeniu.