Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Lechowski po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. Ż. w przedmiocie nałożenia grzywny postanawia: wniosek odrzucić
Dnia 14 grudnia 2009 r. skarżąca złożyła wniosek o nałożenie na Wójta Gminy grzywny za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie w terminie skargi na bezczynność tego organu wraz z aktami sprawy.
Pismem z dnia 26 lutego 2010 (data nadania) skarżąca zawiadomiła Sąd, że nie żąda prowadzenia postępowania o nałożenie grzywny, gdyż skarga z aktami została przesłana w dniu 11 grudnia 2009 r., tj. w terminie wskazanym w odpowiedzi organu z dnia 21.01.2010 r. na skargę.
Z akt sprawy wynika, że zarządzeniem przewodniczącego z dnia 3 lutego 2010 r., doręczonym dnia 19 lutego 2010 r. skarżąca wezwana została o złożenie w terminie 7 dni wpisu w kwocie 100 zł od wniosku, pod rygorem jego odrzucenia.
Termin do złożenia opłaty upłynął z końcem dnia 26 lutego 2010 r.. Opłata - wpis od skargi nie został złożony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:
Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów z dnia 7 kwietnia 2008 r. III FPS 1/08 (ONSAiWSA 2008/3/42, Lex nr 360881) wyjaśnił w tezie I, że wniosek o wymierzenie organowi grzywny, wymieniony w art. 55 § 1 zd. I ppsa jest pismem wszczynającym odrębne postępowanie w rozumieniu art. 63 ppsa, od którego na podstawie art. 230 § 1 i 2 ppsa pobiera się wpis sądowy.
Zgodnie z art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn.zm.) - ustawa ppsa - Sąd nie podejmie żadnej czynności, na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata.
W myśl przepisu art. 64 § 3 ppsa, do wniosku - a więc także do wniosku o nałożenie grzywny w trybie przepisu art. 55 § 1 ppsa wobec niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 - stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 220 § 3 ppsa skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis podlegają odrzuceniu przez Sąd. Odpowiednie w myśl art. 64 § 3 ppsa zastosowanie tego przepisu do wniosku o nałożenie grzywny w trybie art. 55 § 1 ppsa, od którego nie został złożony wpis sądowy, oznacza iż wniosek taki ulega odrzuceniu na podstawie art. 220 § 3 w zw. z art. 64 § 3 ppsa. Stanowisko to doznaje poparcia w postanowieniu NSA z dnia 28.09.2006 r. I OW 38/06 (Lex nr 320921). Taka podstawa odrzucenia wniosku zachodzi w okolicznościach sprawy.
Pismo skarżącej z dnia 26 lutego 2010 r., z którego wynika zamiar cofnięcia wniosku o nałożenie grzywny, w świetle powołanego art. 220 § 1 ppsa nie może odnieść skutku w postaci umorzenia postępowania o nałożenie grzywny, gdyż bezprzedmiotowe jest umorzenie postępowania, które nie zostało jeszcze skutecznie wszczęte.
Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 220 § 3 w zw. z art. 64 § 3 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Równocześnie należy przypomnieć, iż w tezie II-giej powołanej wyżej uchwały 7 sędziów NSA z dnia 7.04.2008 r. II FPS 1/08 wyrażono pogląd - który Sąd w obecnej sprawie podziela -, że od postanowienia, o którym mowa w art. 55 § 1 ppsa (a więc merytorycznie rozstrzygającego o wniosku) zgodnie z art. 173 § 1 in fine ppsa w zw. z art. 194 § 1 pkt 10 ppsa służy zażalenie, a nie skarga kasacyjna.
Z tych samych względów należało uznać, iż od postanowienia odrzucającego wniosek o nałożenie grzywny wobec nie złożenia w terminie wpisu sądowego od tego wniosku służy na podstawie art. 194 § 1 pkt 10 w zw. z art. 64 § 2 ppsa zażalenie, a nie skarga kasacyjna.