Dnia 13 marca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Krzemieniewska po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku W. S. o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w K. grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi za nieprzekazanie w terminie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi skargi z dnia [...] roku na czynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. w przedmiocie odmowy usunięcia naruszeń prawa postanawia: odrzucić wniosek. k.p.
Pismem z dnia 1 sierpnia 2012 r. W. S. wniósł o wymierzenie grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w K. za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargi z dnia 5 października 2011 r. Skarżący wskazał, że skarga dotyczyła czynności odmowy usunięcia naruszeń prawa zawartych w dokumentach o numerach [...] oraz [...]. W. S. wniósł o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w K. grzywny w wysokości 23.766,18 zł, czyli sześciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego określonego w art. 154 § 6 p.p.s.a.
W odpowiedzi na wniosek Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. wniósł o jego oddalenie. Organ wskazał, że skarga z dnia 5 października 2011 r. została przekazana do Sądu, który postanowieniem z dnia 24 listopada 2011 r. ją odrzucił jako niedopuszczalną (sygn. akt III SA/Łd 1076/11). Organ podkreślił, że wniosek o wymierzenie grzywny jest pozbawiony podstaw prawnych i stanowi próbę przeciwdziałania czynnościom Naczelnika jako organu zobowiązanego egzekucji długów ciążących na skarżącym.
Postanowieniem z dnia 26 listopada 2012 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów i ustanowienie adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 t.j.) organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Powinien to uczynić niezależnie od tego, czy skargę uznaje za dopuszczalną oraz czy w jego ocenie przedmiotem zaskarżenia jest podlegający kognicji sądu administracyjnego akt, czynność lub bezczynność organu.
O dopuszczalności skargi wniesionej do sądu administracyjnego rozstrzyga wyłącznie ten sąd. Wskazać należy, że wniosek o wymierzenie grzywny organowi za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę może być rozpoznany jedynie wówczas, gdy skarga dotyczy spraw, o których mowa w art. 3 p.p.s.a., zaś skarga stanowi pismo procesowe, o którym mowa w art. 3 § 2 i art. 50 tej ustawy. Przepisy te wyznaczają zakres właściwości sądów administracyjnych, które sprawują kontrolę nad działalnością administracji publicznej. Katalog zawarty w art. 3 § 2 powołanej ustawy jest katalogiem zamkniętym, zaś odesłanie do przepisów szczególnych zamieszczone w § 3 ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy przepisy te w sposób wyraźny wskazują, że dla rozpoznania sprawy właściwym będzie sąd administracyjny (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 kwietnia 2007 r., sygn. akt I OZ 264/07 niepubl.).
W ocenie Sądu wniosek W. S. o wymierzenie grzywny Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w K. w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny. Wskazać bowiem należy, że postanowieniem z dnia 24 listopada 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt III SA/Łd 1076/11 odrzucił skargę W. S. z dnia 5 października 2011 r. na czynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. w przedmiocie odmowy usunięcia naruszeń prawa zawartych ww. pismach. Podstawę odrzucenia skargi jako niedopuszczalnej stanowił przepis art. 58 § 1 pkt 1 i pkt 6 p.p.s.a. Postanowienie to jest prawomocne od dnia 31 grudnia 2011 r. Uznać zatem należy, że skoro skarżącemu nie przysługiwała skarga na czynność odmowy usunięcia naruszeń, bowiem przedmiot taki nie jest objęty zakresem właściwości sądów administracyjnych, to także za niedopuszczalny należy uznać wniosek o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie wskazanej powyżej skargi do sądu administracyjnego. Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 grudnia 2010 r. sygn. akt I OZ 953/10, z dnia 3 października 2012 r. I OZ 739/12, z dnia 24 sierpnia 2011 r. I OZ 590/11, Baza orzeczeń CBOIS).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 oraz art. 64 § 3 w zw. z art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przedmiotowy wniosek o wymierzenie grzywny jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu.
k.p.