Dnia 27 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J. U. i W. U. o wymierzenie Radzie Miejskiej w Ł. grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił : wymierzyć Radzie Miejskiej w Ł. grzywnę w kwocie 250,- (dwieście pięćdziesiąt) złotych. D.T.
W dniu 16 października 2009 roku J. i W. U. złożyli w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi wniosek o wymierzenie Radzie Miejskiej w Ł. grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia, z powodu niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. Uzasadniając, wnioskodawcy wskazali, że Rada Miejska w Ł. nie przekazała do sądu wraz z aktami sprawy, ich skargi z dnia [...] roku na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia[...] roku Nr [...] złożonej bezpośrednio w siedzibie organu, czym wprowadziła w błąd Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. W następstwie powyższego Sąd odrzucił wniesioną przez nich skargę. Skarżący zwrócili się na urzędowym formularzu PPF o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz wyznaczenie pełnomocnika z urzędu.
W odpowiedzi na wniosek Rada Miejska w Ł. wniosła o jego oddalenie.
Postanowieniem z dnia 23 października 2009 roku referendarz sądowy przyznał skarżącym prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 3 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił wniosek skarżących o wymierzenie grzywny.
W wyniku wniesionego zażalenia, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 26 marca 2010 roku (sygn. akt I OZ 207/10) uchylił powyższe postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. (art. 54 § 2 p.p.s.a.).
W myśl zaś art. 55 § 1 powołanej ustawy, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 . Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Na wstępie rozważań wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 190 ustawy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne, niż wyjaśnione przez NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 26 marca 2010 roku wskazał, że niewątpliwie w dniu 28 lipca 2009 roku J. U. i W. U. złożyli w Urzędzie Miasta Ł. w Biurze Rady Miejskiej skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia[...] roku nr [...] (doręczoną im w dniu 4 lipca 2009 roku). Drugi egzemplarz skargi w tym samym dniu skarżący złożyli w Biurze Podawczym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Przewidziany w art. 54 § 2 p.p.s.a. termin na przekazanie sądowi administracyjnemu skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę upływał w dniu 27 sierpnia 2009 roku.