Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. G. o wymierzenie grzywny Kierownikowi Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w C. za nieprzekazanie za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargi z dnia 25 stycznia 2013 r. na niezałatwienie wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowej za rok 2011 w zakresie wniosku M. G. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie postanowienia postanawia: odrzucić wniosek.
Postanowieniem z dnia [...] 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wymierzył Kierownikowi Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w C. grzywnę w wysokości 1.000 złotych z tytułu nieprzekazania do Sądu skargi w terminie.
Pismem z dnia [...] 2014 r. skarżący wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie postanowienia. Wnioskodawca podniósł, że w postanowieniu pominięta została kwestia kosztów postępowania. Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie postanowienia umotywował faktem, że jest osobą nie mającą profesjonalnych kwalifikacji prawniczych, nie znał więc przepisów dotyczących terminów czynności procesowych, a otrzymywanych od sądu pouczeniach nie było informacji co do trybu postępowania w przypadku ujawnienia braku w sądowym rozstrzygnięciu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W świetle art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Rozpatrywanie wniosku o przywrócenie terminu ma jakikolwiek sens tylko wówczas, gdy doszło do uchybienia terminu. W badanej sprawie nie wystąpiła taka sytuacja.
W myśl art. 157 § 1 p.p.s.a. strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Z mocy odesłania zawartego w art. 166 p.p.s.a. przepis ten stosuje się odpowiednio do wniosku o uzupełnienie postanowienia.
Postanowienie z dnia 19 lutego 2014 r. zostało doręczone wnioskodawcy w dniu 26 lutego 2014 r. Termin do złożenia wniosku o uzupełnienie postanowienia upływał w dniu 12 marca 2014 r. M. G. nadał przesyłkę pocztową zawierającą wniosek w dniu 10 marca 2014 r., a zatem w terminie otwartym do złożenia wniosku o uzupełnienie postanowienia.
W tej sytuacji wnioskodawca nie uchybił terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie postanowienia.
Zgodnie z art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Jak wskazuje się w orzecznictwie, przez "niedopuszczalny" wniosek o przywrócenie terminu należy rozumieć złożenie przedmiotowego wniosku w przypadku, gdy strona nie uchybiła terminowi - a contrario z art. 86 § 1 ab initio p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z 22.1.2013 r., II GZ 519/12; postanowienie NSA z 19.10.2010 r., II FZ 428/10).
Z powyższych przyczyn sąd na podstawie art. 88 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.