Wniosek w przedmiocie wymierzenia grzywny za nieprzekazanie skargi do sądu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Marcinowski po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S. P. w przedmiocie wymierzenia grzywny za nieprzekazanie skargi do sądu - w zakresie wniosku S. P. o dokonanie wykładni zarządzenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt III SO/Lu 7/10 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego postanawia: odmówić dokonania wykładni zarządzenia.

Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Grzywna w trybie p.p.s.a.
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Sądu
Uzasadnienie

Skarżący pismem z dnia [...] grudnia 2010 r. wniósł o dokonanie wykładni zarządzenia Przewodniczącego III Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt III SO/Lu 7/10 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego. Domagał się w nim wyjaśnienia opisanych we wniosku wątpliwości co do treści przedmiotowego zarządzenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Zarządzenie, którego wykładni domaga się wnioskodawca, dotyczy wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie wszczętej na podstawie wniosku S. P. o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie skargi do sądu.

Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako p.p.s.a) - sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. W myśl zaś art. 167 p.p.s.a. - przepisy Rozdziału 10 "Orzeczenia sądowe" stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego.

Konieczność dokonania wykładni orzeczenia zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania (zob. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III., kom. do art. 158).

Kwestie poruszone we wniosku w formie pytań nie mogą być przedmiotem wykładni. Stanowią one przejaw polemiki (pod pretekstem pytań) ze stanowiskiem wyrażonym w przedmiotowym zarządzeniu oraz próbę wciągnięcia sądu w jałową wymianę zdań czy poglądów, które nie mieszczą się w kategoriach wyjaśnienia wątpliwości co do treści orzeczenia i niczemu nie służą.

Zarządzenie przewodniczącego wydziału wydane na podstawie art. 220 § 1 p.p.s.a. ma uproszczoną formę i nie zawiera tych wszystkich elementów, jakie są wymagane od sentencji wyroku (art. 138 p.p.s.a.).

Materia poruszana przez wnioskodawcę (m.in. autorstwo zarządzenia, przedmiot wniosku, oznaczenie organu) była już przedmiotem zażalenia, które zostało rozpoznane przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 16 grudnia 2010 r., sygn. akt I OZ 949/10.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie na podstawie art. 158, w związku z art. 167 p.p.s.a. orzekł jak w postanowieniu.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Grzywna w trybie p.p.s.a.
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Sądu