Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Ibrom po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. P. o ukaranie grzywną Starosty za nieprzekazanie skargi do sądu p o s t a n a w i a oddalić wniosek.
Pismem z dnia [...] października 2010 r., P. P., złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Lublinie wniosek o ukaranie Starosty grzywną za nieprzekazanie do Sądu skargi wraz z aktami sprawy w przedmiocie wydania decyzji dotyczącej sprostowania błędu w ewidencji gruntów i budynków.
W uzasadnieniu skargi P. P. podniósł, że w dniu [...] września 2010 r. złożył za pośrednictwem Starosty skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w sprawie o sygnaturze [...]. Skarga ta do dnia [...] października 2010 r. nie została przekazana Sądowi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ, do którego skarga została złożona, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 p.p.s.a.).
Stosownie do art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 1 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.
Ze wskazanego przepisu art. 55 § 1 p.p.s.a. wynika, iż wyłączną, materialnoprawną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu grzywny jest niewypełnienie przez organ ciążącego na nim obowiązku, wynikającego z art. 54 § 2 p.p.s.a. Ponadto zauważyć należy, iż art. 55 § 1 p.p.s.a. ma uznaniowy charakter. Zawarte w nim sformułowanie oznacza, że ocenę zasadności wymierzenia grzywny pozostawiono sądowi. Dokonując oceny, sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, także czas opóźnienia w przekazaniu skargi do sądu.
Jak podaje skarżący, skarga na bezczynność organu została wniesiona w dniu [...] września 2010 r., zatem termin do przekazania skargi do Sądu upływał w dniu [...] października 2010 r. Natomiast jak wynika z akt sprawy (k - 13 akt sądowych), organ przekazał skargę wraz z aktami oraz odpowiedzią na skargę w dniu [...] października 2010 r. Nie ulega zatem wątpliwości, iż skarga została przekazana przez organ z uchybieniem trzydziestodniowego terminu wskazanego w art. 54 § 2 p.p.s.a. Jednak przekroczenie ustawowego terminu do przekazania skargi było nieznaczne (wynosiło 7 dni) oraz nie wynikało ze złej woli organu. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie okoliczności te, zwłaszcza fakt, że opóźnienie było nieznaczne i organ przekazał skargę natychmiast po złożeniu wniosku o ukaranie, nie stanowią wystarczającej podstawy do zastosowania środka w postaci grzywny.
Z powyższych względów Sąd uznał, iż nałożenie grzywny na organ byłoby niezasadne i na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.